Προεπισκόπηση σε νέα καρτέλα(ανοίγει σε μία νέα καρτέλα)
Μέχρι τη ψήφιση του νόμου 5089/2024, αν οι γονείς διαφωνούσαν για το ποιο επώνυμο θα δίνανε στο παιδί τους, υποχρεωτικά το τέκνο τους θα έπαιρνε το επώνυμο του πατέρα.
Τώρα αυτό άλλαξε και το παιδί θα παίρνει υποχρεωτικά διπλό επώνυμο : ένα το πρώτο επώνυμο του πατέρα και ένα το πρώτο επώνυμο της μητέρας. Και το κάθε επώνυμο μπαίνει πρώτο με τη σειρά του αλφάβητου.
Δηλαδή το παιδί θα έχει πρώτο επώνυμο το επώνυμο της μητέρας αν αυτό είναι μπροστά στην αλφαβήτα. Και το εγγόνι θα έχει πάλι το επώνυμο της δικής του μητέρας, αν αυτό προηγείται και ούτω καθ’ εξής.
Αυτό μας ήρθε μαζί με το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Άνδρες παντρεύονται άνδρες, γυναίκες παντρεύονται γυναίκες. Παρά το ότι δεν τεκνοποιούν, όλοι έχουν, με διάφορους τρόπους, παιδιά. Αλλά ο νόμος αφορά όχι μόνο τα ομόφυλα ζευγάρια αλλά και τα ετερόφυλα ζευγάρια γονέων.
Κανείς δεν πρόσεξε την κρυφή αλλαγή που πέρασε απαρατήρητη.
Όλοι θυμόμαστε τη Λόλα και τα σχολικά βιβλία των προηγούμενων γενεών. Το τρίπτυχο άνδρας γυναίκα παιδιά. Το σπίτι όπου όλοι μένουν. Τους παραδοσιακούς κοινωνικούς ρόλους.
Ο κόσμος που γνώρισαν οι προηγούμενες γενιές έχει παύσει από καιρό να υπάρχει. Ο κόσμος γύρω μας, η κοινωνία έχει αλλάξει. Όχι από τον νόμο.
Γυναίκες και οι άντρες είναι χαρούμενοι με την αλλαγή. Οι γυναίκες γιατί κατέκτησαν ένα ακόμα βήμα στον αγώνα για ισότητα. Οι άντρες γιατί απελευθερώθηκαν!
Ναι, ο άντρας απελευθερώθηκε. Και ο άντρας νίκησε. Δεν έχει πια να παλέψει για να επιβιώσει και ευημερήσει η πατρική οικογένειά του, όλοι όσοι φέρουν και θα φέρουν στο μέλλον το επώνυμο του. Τα αδέλφια και τα ξαδέλφια του, ακόμα και οι παππούδες και γιαγιάδες.
Γλύτωσε ο πατέρας από τις θυσίες, τους αγώνες, την ευρύτερη οικογένεια, τις παραχωρήσεις για να τους ικανοποιήσει όλους, την οικονομική και ψυχολογική στήριξη των άλλων, το «καθήκον» προς τους άλλους και την πατρίδα.
Ο πατέρας πολεμιστής – κουβαλητής τελείωσε. Αντικαταστάθηκε από τον πατέρα της προσωπικής του ευδαιμονίας. Της δικής του.
Ναι, απελευθερώνεται ο άνδρας από τον γονικό ρόλο που όλοι περιμέναμε να αναλάβει. Τώρα πια, το μόνο που θα περιμένουμε από αυτόν θα είναι ν’ αλλάζει πάνες, να τα παίρνει από το σχολείο, να μαγειρεύει – για τα παιδιά του βέβαια – και να τα διαβάζει, να τα πλένει και να τα βάζει για ύπνο. Κατά το μισό χρόνο της ζωής των παιδιών. Τον άλλο μισό αυτά θα τα κάνει η μητέρα. Περιμένουμε και να πληρώνει τους δικούς του λογαριασμούς. Και να γεμίζει με καλούδια το δικό του ψυγείο.
Τι καλύτερο για ένα άντρα; Πείτε μου. Αυτή είναι μια ζωή που όλοι, άντρες και γυναίκες, ονειρευόμαστε να ζήσουμε.
Οι γονείς των παιδιών της Αλφαβήτου δεν θα είναι οι ίδιοι με τους γονείς της Λόλας. Ο άνδρας πατέρας δεν πρόκειται να πάει στο στρατό ούτε στο πόλεμο για να πολεμήσει αν οι γυναίκες δεν θα πάνε στο στρατό και δεν θα κινδυνεύσουν να σκοτωθούν εξίσου.
Για γάμο και σπιτικό … ξεχάστε το. Ούτε που θα το σκεφτονται πια οι άντρες να μείνουν στο ίδιο σπίτι με τη μητέρα των παιδιών τους. Ο καθένας σπίτι του. Και ο άντρας στο δικό του. Και δεν θα δέχεται τίποτε λιγότερο από το 50 % του χρόνου των παιδιών.
Ας τον επισκέπτεται και τη μητέρα των παιδιών, εφόσον το θέλει, για να μένει μία αυτή στο δικό του και μία αυτός στο δικό της.
Το μόνο που μένει είναι ν’ αλλάξει η Εκκλησία τα ιερά κείμενα ώστε να λένε «Εις το όνομα του πατρός, της μητρός, του τέκνου και του Αγίου Πνεύματος».
Εν τω μεταξύ εγώ σπεύδω να αλλάξω το επώνυμό μου σε ΑΑΠαπαδόπουλος. Καλού – κακού.
