ΙΟΥΛΙΟΣ 2014 : ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΝΝΗΣ

     Μετά το πέρας των εργασιών του πρώτου Διεθνούς Συνεδρίου για την Κοινή Ανατροφή Παιδιών – Shared Parenting, η καθηγήτρια νομικής κα Hildegund Sünderhauf (Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής) και ο καθηγητής Edward Kruk (Πρόεδρος του  ICSP ) ανέπτυξαν τις ακόλουθες θέσεις και τις έθεσαν προς συζήτηση πριν εγκριθούν από τους συνέδρους και αποτελέσουν την διακήρυξη που συμφωνήθηκε με το κλείσιμό του .

    Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κύριος στόχος του International Counsel of Shared Parenting –  ICSP  είναι η ανάπτυξη μιας τεκμηριωμένης και με επιστημονικές αποδείξεις προσέγγισης των αναγκών και των δικαιωμάτων των παιδιών των οποίων οι γονείς δεν ζουν μαζί, καθορίσαμε ως θέμα του πρώτου Συνεδρίου μας το  «Γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ Εμπειρικής Απόδειξης και Κοινωνικής και νομικής πρακτικής” . Ήταν η πρώτη συνάντηση επιστημόνων, επαγγελματιών και των ανθρώπων από ΜΚΟ που ενδιαφέρονται για την αναδυόμενη καλή πρακτική της από κοινού ανατροφής των παιδιών σε οικογένειες στις οποίες οι γονείς ζουν δεν ζουν μαζί . Ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, καθώς και οι προοπτικές της από κοινού ανατροφής των παιδιών τέθηκαν προς συζήτηση, και και αυτό μας οδήγησε στο τέλος του συνεδρίου στο να προσδιορίσουμε την έκταση της συναίνεσης που επετεύχθη γύρω από ένα αριθμό σημαντικών ζητημάτων που συζητήθηκαν κατά το συνέδριο και για τα οποία ακούστηκαν διάφορες απόψεις .

     Προτείνουμε 6 βασικούς τομείς πάνω τους οποίους επετεύχθη συναίνεση :

1. Η Κοινή Ανατροφή των παιδιών είναι μια βιώσιμη ρύθμιση ανατροφής παιδιών.

     Υπάρχει συναίνεση ως προς το ότι το πρότυπο ανατροφής παιδιών που βασίζεται στο “συμφέρον του παιδιού”, το πρότυπο της αποκλειστικής επιμέλειας και το πρότυπο της μίας κύριας κατοικία του παιδιού δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες των παιδιών των οικογενειών του διαζυγίου .

      Υπάρχει συναίνεση ότι η από κοινού ανατροφή των παιδιών είναι μια βιώσιμη λύση  ανατροφής των παιδιών μετά το διαζύγιο και ότι αυτή είναι η βέλτιστη λύση για την ανάπτυξη και την ευημερία του παιδιού, περιλαμβανομένων και των παιδιών των γονιών με υψηλό βαθμό μεταξύ τους  σύγκρουσης.

     Το ποσοστό του χρόνου της κοινής ανατροφής που απαιτείται για να εξασφαλιστεί  η ευημερία των παιδιών και τα θετικά αποτελέσματά της είναι κατ’ ελάχιστο το ένα τρίτο του χρόνου με τον κάθε γονέα. Πρόσθετα οφέλη προκύπτουν εάν το ποσοστό αυτό φθάσει τον ίσο χρόνο  γονικής ανατροφής (50-50) , στον οποίο περιλαμβάνονται τόσο οι καθημερινές (η ρουτίνα) όσο και το Σαββατοκύριακο (ο ελεύθερος χρόνος) .

2 Η κοινή ανατροφή των παιδιών πρέπει να οριστεί ότι περιλαμβάνει και τα δύο : και την κοινή γονική μέριμνα (parental authority) και την κοινή γονική ευθύνη (parental responsibility) .

     Υπάρχει συναίνεση στον ορισμό της «από κοινού ανατροφής των παιδιών» και στο ότι περιλαμβάνει τόσο τη γονική μέριμνα (λήψη αποφάσεων) όσο και την κοινή γονική ευθύνη για την ανατροφή και την ευημερία των παιδιών μέρα με τη μέρα, μεταξύ του πατέρα και της μητέρας, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών και το στάδιο ανάπτυξης τους . Έτσι, η «από κοινού ανατροφή των παιδιών» ορίζεται ως «η θέση περί εξίσου κατανομής ευθυνών και το τεκμήριο των κοινών δικαιωμάτων όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών από το πατέρα και τη μητέρα είτε αυτοί ζουν μαζί είτε χώρια .”

3. Το εθνικό οικογενειακό δίκαιο πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τη δυνατότητα ν’ απονεμηθεί η από κοινού γονική ανατροφή .

     Υπάρχει συναίνεση ότι το εθνικό οικογενειακό δίκαιο θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τη δυνατότητα να διαταχθεί από το δικαστήριο η  κοινή γονική ανατροφή ακόμη και αν ο ένας γονέας διαφωνεί. Υπάρχει συναίνεση ότι η από κοινού ανατροφή των παιδιών είναι σύμφωνη με τα συνταγματικά δικαιώματα σε πολλές χώρες και με τη διεθνή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δηλαδή το δικαίωμα των παιδιών στην ανατροφή και από τους δύο γονείς τους .

4. Κατευθυντήριες αρχές για τον νομικό καθορισμό της ανατροφής των παιδιών μετά το διαζύγιο .

     Υπάρχει συναίνεση ότι οι ακόλουθες αρχές θα πρέπει να διέπουν το νομικό καθορισμό της ανατροφής των παιδιών μετά το διαζύγιο :

(1) η κοινή ανατροφή των παιδιών είναι η βέλτιστη ρύθμιση για την πλειοψηφία των παιδιών του διαζυγίου  και είναι προς το συμφέρον τους .

(2) η αυτονομία των γονέων και η αυτοδιάθεση .

(3) Ο περιορισμός της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου όσον αφορά την έννοια “ συμφέρον του παιδιού ”.

5. Τα ανωτέρω ισχύουν για την πλειοψηφία των παιδιών και των οικογενειών

     Υπάρχει συναίνεση ότι τα παραπάνω ισχύουν για την πλειοψηφία των παιδιών και των οικογενειών, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών των συγκρούσεων, όχι όμως σε καταστάσεις τεκμηριωμένης οικογενειακής βίας και κακοποίησης των παιδιών. Υπάρχει συναίνεση ότι η προτεραιότητα για περαιτέρω έρευνα στην κοινή ανατροφή των παιδιών θα πρέπει να επικεντρωθεί στην σχέση της επιμέλειας των παιδιών και της ενδοοικογενειακής βίας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η κακοποίηση των παιδιών σε όλες τις μορφές της, συμπεριλαμβανομένης της γονικής αποξένωσης .

6. Προσβάσιμο δίκτυο κέντρων οικογενειακών σχέσεων .

     Υπάρχει συναίνεση ότι ένα προσιτό δίκτυο κέντρων οικογενειακών σχέσεων που προσφέρουν οικογενειακή διαμεσολάβηση και άλλες σχετικές υπηρεσίες υποστήριξης είναι κρίσιμης σημασίας για τη εγκαθίδρυση του νομικού τεκμηρίου υπέρ της κοινής ανατροφής παιδιών , και ζωτικής σημασίας για την επιτυχία των ρυθμίσεων της κοινής ανατροφής των παιδιών .

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *