Η απόφαση 250/2016 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων)

                                            Αριθμός απόφασης

                                                   250/2016

                             ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ

                                ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή ………., Πρόεδρο Πρωτοδικών.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο γραφείο 201 του Πρωτοδικείου, την 5η Οκτωβρίου 2016, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει τις εξής υποθέσεις μεταξύ:

Α) ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: ……………, κατοίκου …, οδός …., ο οποίος εμφανίστηκε στο Δικαστήριο μαζί με την πληρεξούσια δικηγόρο του Κυριακή……………., που κατέθεσε σημείωμα μαζί με το υπ’ αριθμ. Α………….. γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης.

ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: …………., κατοίκου ……, οδός …, η οποία εμφανίστηκε στο Δικαστήριο μαζί με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της………., που κατέθεσε σημείωμα μαζί με το υπ’ αριθμ. …………….γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης.

Β) ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: ………….., κατοίκου …., οδός …., ατομικά για τον εαυτό της και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της ………., η οποία εμφανίστηκε στο Δικαστήριο μαζί με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της ……………….. που κατέθεσε σημείωμα μαζί με το υπ’ αριθμ. ………..γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης.

ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: …………., κατοίκου ……., οδός …, ο οποίος εμφανίστηκε στο Δικαστήριο μαζί με την πληρεξούσια δικηγόρο του………….., που κατέθεσε σημείωμα μαζί με το υπ’ αριθμ. …………….  γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης.

Ο αιτών της Α΄ αίτησης άσκησε ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου την από 26-7-2016 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΑΣΦ. ………….. αίτηση για προσωρινή ρύθμιση της επιμέλειας, άλλως της επικοινωνίας του με τον ανήλικο γιο του, για την οποία ορίστηκε δικάσιμος, μετά από αναβολές, αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Η αιτούσα της Β΄ αίτησης άσκησε ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου την από 19-9-2016 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΑΣΦ. ………… αίτηση για προσωρινή ρύθμιση της επιμέλειας και διατροφής του ανήλικου τέκνου της, καθώς και της οικογενειακής στέγης, για την οποία ορίστηκε δικάσιμος αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

ΚΑΤΑ τη συζήτηση των υποθέσεων, που συνεκδικάστηκαν λόγω συνάφειας, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

                                  ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

                                  ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την κρινόμενη υπό Α΄ αίτηση του ο αιτών εκθέτει ότι με την καθ’ ης τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στην Ξάνθη, στις ……., από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, τον ………….. – …………., ηλικίας σήμερα 13 μηνών. Ότι βρίσκεται σε διάσταση με την καθ’ ης από το τέλος Ιουλίου τρέχοντος έτους, λόγω του νευρικού χαρακτήρα της, που κατέστησε αφόρητη πλέον γι’ αυτόν τη συνέχιση της έγγαμης συμβίωσής τους, οπότε η καθ’ ης εγκατέλειψε την συζυγική οικία μαζί με τον ανήλικο γιο τους και διαμένουν πλέον σε διαμέρισμα στη Δράμα μαζί με την μητέρα της και τις τέσσερις αδελφές της. Επικαλούμενος, λοιπόν, επείγουσα περίπτωση ζητεί να ανατεθεί σ’ αυτόν, προσωρινά, η άσκηση της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου του …………………………, διότι αυτό επιβάλλεται από το αληθινό συμφέρον του, επικουρικά δε την ρύθμιση της επικοινωνίας αυτού μαζί του, όπως αναλυτικά εκθέτει στο δικόγραφο, καθώς και να καταδικαστεί η καθ’ ης στη δικαστική του δαπάνη. Με το πιο πάνω περιεχόμενο και αιτήματα η ένδικη αίτηση παραδεκτά εισάγεται να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που είναι καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμόδιο (άρθρο 696 παρ. 3 ΚΠολΔ), κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ). Είναι νόμιμη, διότι στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1510 παρ. 1, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518, 1520 ΑΚ, 735 και 176 ΚΠολΔ και συνεπώς πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.

Με την κρινόμενη υπό Β΄ αίτηση η αιτούσα εκθέτει ότι με τον καθ’ ου τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στην Ξάνθη, στις ……….., από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, τον ανήλικο ………. – ………, ηλικίας σήμερα 13 μηνών και ότι βρίσκεται σε διάσταση με τον καθ’ ου από τον Ιούλιο τρέχοντος έτους, εξαιτίας της περιγραφόμενης συμπεριφοράς του, η οποία κατέστησε αφόρητη γι’ αυτήν πλέον την έγγαμη συμβίωσή τους. Επικαλούμενη, λοιπόν, επείγουσα περίπτωση ζητεί: α) να ανατεθεί σ’ αυτήν, προσωρινά, η άσκηση της επιμέλειας του ανήλικου γιου τους ………… – ………, διότι αυτό επιβάλλεται από το αληθινό συμφέρον του, β) να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να της καταβάλλει, κάθε μήνα και μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της κύριας αγωγής το ποσό των 650 €, ως προσωρινή διατροφή του πιο πάνω ανηλίκου τέκνου τους, το οποίο διαμένει μαζί της και δεν έχει εισοδήματα, ως ανάλογη αυτού χρηματική διατροφή, αναγκαία για τη συντήρησή του και την αντιμετώπιση των εξόδων ανατροφής του, αρχής γενομένης από την επίδοση της αίτησης και γ) να διαταχθεί η μετοίκηση του καθ’ ου από την οικογενειακή στέγη και να παραχωρηθεί αυτή σ’ αυτήν. Με το πιο πάνω περιεχόμενο η Β΄ αίτηση παραδεκτά εισάγεται να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που είναι αρμόδιο (άρθρα 22 και 683 παρ.1 ΚΠολΔ), κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510 παρ. 1, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518, 1389, 1390, 1393, 1485, 1486, 1489, 1493, 1496, 1498 ΑΚ και 728, 729, 735 και 176 ΚΠολΔ. Επομένως, η κρινόμενη Β΄ αίτηση πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν, αφού συνεκδικαστεί λόγω πρόδηλης συνάφειας με την υπό στοιχείο Α΄ αίτηση (άρθρα 246 και 591 παρ. 2 ΚΠολΔ).

Από τις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513 και 1514 Α.Κ., όπως ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με το άρθρο 17 του ν. 1329/1983, προκύπτει ότι η γονική μέριμνα ασκείται από κοινού από τους γονείς. Η πολιτεία εμπιστεύεται στους γονείς το λειτούργημα της φροντίδας και ανατροφής των παιδιών, ως εκ του φυσικού δεσμού και της στοργής αυτών απέναντι στα τέκνα και παρέχει σ’ αυτούς, για το σκοπό αυτό, τις σχετικές εξουσίες ώστε να μπορούν να επιτελέσουν το έργο αυτό. Το περιεχόμενο της γονικής μέριμνας αναλύεται σε επί μέρους δικαιώματα, τα κυριότερα των οποίων είναι η επιμέλεια  του προσώπου του τέκνου, η διοίκηση της περιουσίας του και η αντιπροσώπευσή του. Σε περίπτωση διακοπής της συζυγικής συμβίωσης οπότε ανατρέπονται οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας, καταργείται ο συζυγικός οίκος και δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση των γονέων, ανακύπτει θέμα διαμονής των ανήλικων τέκνων μαζί με τον πατέρα ή τη μητέρα και ρύθμισης άσκησης της γονικής μέριμνας από καθένα από τους φορείς αυτής. Ο νόμος (άρθρο 1511 Α.Κ.) ορίζει σαν κατευθυντήρια γραμμή για τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων και προσφυγής στο δικαστήριο, το συμφέρον του τέκνου (βλ. ως προς τα κριτήρια προσδιορισμού του συμφέροντος του τέκνου Α.Π. 728/1990 ΕλλΔνη 32. 1233, Α.Π. 1019/1994 ΕλλΔνη 1995. 1065, ΕφΑθ. 5659/1994 ΕλλΔνη 1995. 1584, ΕφΑθ. 5870/1993 ΕλλΔνη  1995. 1583). Το συμφέρον αυτό, εφόσον δεν υπάρχει κάποιος περιορισμός από το νόμο, λαμβάνεται υπόψη υπό την ευρεία και γενική έννοια και για τη διαπίστωση της συνδρομής του εξετάζεται σε συνδυασμό προς όλα τα επωφελή και πρόσφορα για το ανήλικο στοιχεία και περιστάσεις. Σημαντικό στοιχείο κρίσεως πρέπει να θεωρείται η υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, η οποία επιμαρτυρεί την κοινή και κατά τεκμήριο αντικειμενική αντίληψη για το συμφέρον του τέκνου (βλ. Α.Π 728/1990 ο.π.). Μεγάλης δε σημασίας είναι η κατά το δυνατόν μικρότερη διατάραξη του μέχρι τούδε τρόπου ζωής του παιδιού, ώστε η δικαστική κρίση πρέπει να κατατείνει στη διαφύλαξη, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, του ψυχικού και συναισθηματικού κόσμου του παιδιού. Στην περίπτωση που υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες των γονέων μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, καλό είναι η άσκηση της γονικής μέριμνας να ανατίθεται σε έναν από τους γονείς, ώστε το παιδί να έχει να κάνει με ένα πρόσωπο. Αν όμως το συμφέρον του τέκνου το επιβάλλει θα μπορεί το δικαστήριο να διατάξει διαφορετική ρύθμιση και κυρίως να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας και να αναθέσει μερικώς μόνο στον ένα γονέα την άσκηση αυτής, ως προς ορισμένο τομέα (ΕφΘεσ 1831/2014 Α΄ Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ).

Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων …………………………………. από την πλευρά του Α΄ αιτούντος και ………………………………. από την πλευρά της Β΄ αιτούσας, από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκόμισαν και από τα όσα κατά τη διαδικασία οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους εξέθεσαν, πιθανολογήθηκαν τα εξής: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στην Ξάνθη, την 15η-6-2015, από τον οποίο απέκτησαν έναν γιο, τον ανήλικο ακόμη ……………….., που γεννήθηκε την 16η-9-2015. Η έγγαμη συμβίωση τους δεν εξελίχθηκε ομαλά, παρόλο που είχε προηγηθεί αισθηματικός δεσμός και συμβίωση τους από τετραετίας, κυρίως λόγω του νεαρού της ηλικίας της Β΄ αιτούσας και της μεταξύ τους ηλικιακής διαφοράς (19 ετών η Β΄ αιτούσα και 30 ετών ο καθ’ ου και Α΄ αιτών αντίστοιχα) και της συνακόλουθης ανωριμότητας τους να διαχειριστούν τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που απορρέουν από τον έγγαμο βίο. Ήδη από την σύναψη του ερωτικού τους δεσμού συζούσαν σε μισθωμένη κατοικία στην πόλη της Ξάνθης και η τέλεση του γάμου τους έγινε προφανώς λόγω της εγκυμοσύνης της Β΄ αιτούσας. Μετά την γέννηση του τέκνου τους δημιουργήθηκαν περαιτέρω υποχρεώσεις, τις οποίες δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν επιτυχώς με υπομονή και επιμονή και κυρίως παραμερίζοντας τις παρεμβολές των συγγενών τους. Ο Α΄ αιτών είναι στρατιωτικός και η Β΄ αιτούσα από τον Φεβρουάριο τρέχοντος έτους άρχισε να εργάζεται ως σερβιτόρα αρχικά σε εστιατόριο και αργότερα σε καφετέρια, με αποτέλεσμα να υπάρχει ανάγκη τρίτου προσώπου προς φύλαξη του ανήλικου τέκνου της. Τον ρόλο αυτό ανέλαβε η μητέρα του Α΄ αιτούντος, λόγω του ότι η μητέρα της Β΄ αιτούσας ζει και εργάζεται στην πόλη της Δράμας. Παρόλα αυτά η σχέση του ζευγαριού δεν κατέστη αρμονική και χαρακτηριζόταν από συνεχείς καυγάδες, έριδες και διαπληκτισμούς με αποκορύφωμα έναν παρόμοιο κατά τη διάρκεια της βάφτισης του ανήλικου γιου τους. Περί τα τέλη Ιουλίου τρέχοντος έτους η Β΄ αιτούσα εγκατέλειψε τη συζυγική στέγη και μετέβη αρχικά στην οικία της μητέρας της στη Δράμα, από όπου επέστρεψε βέβαια μετά από λίγες ημέρες και πάλι στην συζυγική κατοικία και τελικά από αρχές Σεπτεμβρίου 2016 πλέον οι διάδικοι τελούν σε μόνιμη διάσταση, αφού η σύζυγος διαμένει πια μαζί με τον ανήλικο γιο της στην κατοικία – διαμέρισμα της αδελφής της …………………………………….. Πιθανολογήθηκε, λοιπόν, ότι η διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων συζύγων μάλλον οφείλεται σε ασυμφωνία χαρακτήρων και στις καθημερινές λογομαχίες τους κυρίως γύρω από την λειτουργία του κοινού οίκου και την επιμέλεια και διατροφή του κοινού τους τέκνου. Κρίνεται, περαιτέρω, ότι κανένας από τους συζύγους δυστυχώς δεν κατέβαλλε προσπάθειες, χάριν της ενότητας της οικογένειάς τους και σεβόμενοι το θεσμό αυτής, να διατηρήσουν και μετέπειτα να αποκαταστήσουν την προβληματική και ήδη κλονισμένη σχέση τους, επιχειρώντας να εξομαλύνουν τις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά ήδη βρίσκονται σε σφοδρή διάσταση. Ενόψει αυτών, καθίσταται σαφές ότι η έγγαμη συμβίωση τους διασπάσθηκε από λόγους που αφορούν το πρόσωπο και των δύο συζύγων, καθώς η Β΄ αιτούσα αποχώρησε από την συζυγική κατοικία χωρίς να προσπαθήσει για τη διάσωση του γάμου της, αλλά και ο Α΄ αιτών δεν επέδειξε ανάλογη της ηλικίας του ωριμότητα, υπομονή και επιμονή έχοντας αναλογούν μερίδιο ευθύνης. Γεγονός παραμένει πάντως και διαπίστωση του δικαστηρίου ότι η σχέση τους και ο μετέπειτα γάμος τους έγινε για λάθος λόγους, ο δε χωρισμός τους ότι ήταν αναπόφευκτος. Οι σχέσεις τους και στο παρόν στάδιο της διάστασής τους είναι τεταμένες. Ειδικότερα και οι δύο πρώην πλέον σύζυγοι στην κυριολεξία και κατά το κοινώς λεγόμενο «σκοτώνονται» πάνω σ’ ένα πεδίο μάχης που δυστυχώς είναι η άδολη ψυχή του μικρού τους παιδιού. Λόγω του πρόσφατου χωρισμού τους δεν είναι σε θέση να δουν την νέα πραγματικότητα με ψυχραιμία, αφήνουν δυστυχώς τρίτους (συγγενείς τους, γονείς από τη μια και από την άλλη πλευρά) να επεμβαίνουν στα ζητήματα ρύθμισης της χωριστής τους διαβίωσης και της επικοινωνίας τους με το ανήλικο τέκνο τους, κανένας από τους δύο δεν είναι ανεξάρτητος οικονομικά από την πατρική του οικογένεια και είναι οχυρωμένοι ο καθένας πίσω από τις προσωπικές του αντιλήψεις και πικρίες, χωρίς ίχνος αλληλοκατανόησης και με σφοδρή αντιδικία και οξύτητα στις σχέσεις τους, αρνούνται δε πεισματικά να προβούν και στον παραμικρό συμβιβασμό. Ξεχνούν, επίσης, ότι εφεξής ως χωρισμένοι γονείς έχουν μεγαλύτερες υποχρεώσεις έναντι του τέκνου τους, η κυριότερη των οποίων είναι να μην κατηγορούν ο ένας τον άλλον ενώπιόν του. Είναι γεγονός πως οι προκείμενοι διάδικοι δεν μπορούν κατ’ αρχήν να επικοινωνήσουν πολιτισμένα μεταξύ τους, γεγονός απαραίτητο για να μπορέσουν στη συνέχεια να ανατρέφουν αρμονικά το τέκνο τους και να επικοινωνούν ομαλά μαζί του. Ήδη, λοιπόν, από τον Σεπτέμβριο τρέχοντος έτους η Β΄ αιτούσα – μητέρα διαμένει μαζί με τον ανήλικο γιο της στο διαμέρισμα της αδελφής της στην Ξάνθη. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι ο ανήλικος γιος των διαδίκων έχει βέβαια άμεση ανάγκη της φροντίδας και των περιποιήσεων της μητέρας του Β΄ αιτούσας, η οποία δεν εργάζεται προς το παρόν και παρέχει τα εχέγγυα για την σωστή ανατροφή και την ορθή διαπαιδαγώγηση του. Όμως και ο Α΄ αιτών πατέρας του αγαπά πολύ το παιδί του και είναι σε θέση, να αναλάβει επιτυχώς την επιμέλειά του, παρά την επαγγελματική του δραστηριότητα (μόνιμος λοχίας ΕΠΟΠ του Ελληνικού Στρατού), δεδομένου ότι έχει προς τούτο τη βοήθεια της μητέρας του. Ήδη, αυτός αναλώνει πολύ από τον χρόνο του με τον ανήλικο γιο του, με τον οποίο έχει αναπτύξει έναν υγιή ψυχικό και συναισθηματικό δεσμό, αφού το παιδί διανυκτερεύει κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο του μήνα στην δική του οικία (την πρώην συζυγική κατοικία δηλαδή). Εξάλλου, η πρώην κοινή συζυγική κατοικία των διαδίκων και η νέα κατοικία της αιτούσας μητέρας του ανήλικου βρίσκονται στην ίδια επαρχιακή πόλη, την Ξάνθη. Σε κάθε σπίτι ο ενός έτους ανήλικος έχει ή θα πρέπει να έχει το δικό του παιδικό δωμάτιο, ο ίδιος φυσικά στην ηλικία που βρίσκεται διαμορφώνει τώρα στην ψυχοσύνθεσή του το οικείο περιβάλλον του και πρέπει να συναναστρέφεται εξίσου και με τους δύο γονείς του και να περνά ισότιμο χρόνο και με τους δύο τόσο στη διάρκεια της ημέρας, όσο και στη διάρκεια του μήνα. Έτσι, το συμφέρον του ανήλικου αυτού επιβάλλει, στην κρίσιμη ηλικία που βρίσκεται, να συμβιώνει τόσο με τη μητέρα του όσο και με τον πατέρα του και ακολούθως, αφού έτσι προκαλείται η μικρότερη δυνατή διατάραξη του τρόπου ζωής του, πρέπει ν’ ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας αυτού από κοινού στη μητέρα και στον πατέρα του, δηλαδή να γίνει κατανομή αυτής ανάμεσα στους δύο γονείς, ενώ και η γονική μέριμνα ανήκει από κοινού στους δυο τους, οι οποίοι οφείλουν να φροντίζουν για την ομαλή ανάπτυξη και το καλό αυτού αποφεύγοντας έριδες και διαπληκτισμούς μεταξύ τους.

Εξάλλου, οι δαπάνες συντήρησης του ανήλικου αυτού βρέφους, ενός έτους, δηλαδή για την τροφή, την ένδυση, την ψυχαγωγία, τη συμμετοχή στα κοινόχρηστα έξοδα και την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, είναι οι συνήθεις μ’ αυτές των συνομηλίκων του, της αυτής κατάστασης, από την άποψη των οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων τους. Δεν μπορεί, όμως, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων να εξασφαλίσει τη διατροφή του, δεδομένου ότι στερείται περιουσίας και εισοδημάτων. Επομένως δικαιούται διατροφής από τους γονείς του, η οποία πρέπει να καταβληθεί σε χρήμα. Ο Α΄ αιτών πατέρας του είναι λοχίας ΕΠΟΠ του Ελληνικού Στρατού με μηνιαίο μισθό περίπου 1100 ευρώ. Αυτός δεν πιθανολογήθηκε να έχει προσοδοφόρα ακίνητα, δεν έχει την ευθύνη για τη διατροφή άλλων προσώπων, αλλά βαρύνεται με καταβολή μισθώματος της κατοικίας του. Από την άλλη πλευρά η Β΄ αιτούσα μητέρα του δεν πιθανολογήθηκε να εργάζεται προς το παρόν κάπου, όμως προσφέρει τις προσωπικές της φροντίδες στο παιδί της, οι οποίες αποτιμώνται στο ποσό των 80 ευρώ τον μήνα. Με βάση τις ανάγκες του ανηλίκου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της οικογενειακής του ζωής και ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες των γονέων του, η οφειλόμενη απ’ αυτούς μηνιαία διατροφή ανέρχεται συνολικά στο ποσό των 280 ευρώ. Από τη διατροφή αυτή υποχρεούνται να καταβάλουν ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες, η μεν μητέρα, που παρέχει στο ανήλικο τέκνο τις προσωπικές της φροντίδες, που είναι αποτιμητές σε χρήμα, το ανωτέρω ποσό των 80 ευρώ, ο δε πατέρας το υπόλοιπο ποσό των 200 ευρώ, το οποίο όμως θα της καταβάλει μειωμένο, δηλαδή αυτό των 100 ευρώ, δεδομένου ότι η Β΄ αιτούσα θα έχει την επιμέλεια του ανήλικου μόνο για 15 ημέρες τον μήνα και από κοινού με τον καθ’ ου. Ως εκ των ανωτέρω μάλιστα τυγχάνει απορριπτέο ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο το αίτημα της Β΄ αιτούσας περί παραχώρησης σ’ αυτήν της χρήσης της οικογενειακής στέγης, αφού η ίδια έχει ήδη αποχωρήσει από αυτήν και κατ’ επιλογή της διαμένει στην οικία της αδελφής της, θα έχει δε του λοιπού την επιμέλεια και διαμονή του ανήλικου μαζί της μόνον για 15 ημέρες κάθε μήνα.

      Συνεπεία των ανωτέρω και εφόσον υπάρχει επείγουσα περίπτωση, λόγω της άμεσης ανάγκης ρύθμισης της επιμέλειας και διατροφής του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η κρινόμενη υπό Β΄ αίτηση και ως ουσία βάσιμη αναφορικά με το περί επιμέλειας αίτημα και να ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου από κοινού και στους δύο γονείς του, δηλαδή να απονεμηθεί συνεπιμέλεια αυτού ανά 15 ημέρες κάθε μήνα, περαιτέρω να υποχρεωθεί εξ αυτού του λόγου ο καθ’ ου της Β΄ αίτησης να καταβάλλει στην Β΄ αιτούσα κάθε μήνα το ποσό των 100 ευρώ, ως προσωρινή διατροφή του ανήλικου τέκνου τους (για τις 15 ημέρες του μήνα που θα ασκεί η Β΄ αιτούσα την επιμέλεια αυτού), αρχής γενομένης από την επίδοση της Β΄ αίτησης και μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της τακτικής αγωγής διατροφής. Τέλος, αναφορικά με την κρινόμενη υπό Α΄ αίτηση θα πρέπει και αυτή να γίνει δεκτή κατά ένα μέρος ως ουσιαστικά βάσιμη, αφού ανατίθεται η επιμέλεια του ανήλικου από κοινού και στους δύο διαδίκους γονείς του. Ως εκ τούτου και αφού και ο Α΄ αιτών πατέρας του παιδιού θα ασκεί την επιμέλεια αυτού για 15 ημέρες κάθε μήνα, δεν τίθεται ζήτημα ρύθμισης του τρόπου επικοινωνίας του με τον ανήλικο. Τα δικαστικά έξοδα θα συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων συζύγων λόγω της συζυγικής τους σχέσης και της εν μέρει νίκης και ήττας αυτών.

                                           ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων την από 26-7-2016 (αρ. καταθ. ΑΣΦ. 157/2016) Α΄ αίτηση με την από 19-9-2016 (αρ. καταθ. ΑΣΦ. 219/2016) Β΄ αίτηση.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε στο σκεπτικό ως απορριπτέο.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την Α΄ αίτηση και την Β΄ αίτηση.

ΑΝΑΘΕΤΕΙ προσωρινά την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου των διαδίκων ………………………… από κοινού και στους δύο διαδίκους – γονείς του και πιο συγκεκριμένα την κατανέμει ανάμεσα τους από 15 ημέρες κάθε μήνα στον καθένα, στην κατοικία του οποίου αυτό θα διαμένει, αρχής γενομένης από την έκδοση της παρούσας απόφασης, συνεχόμενες ή διακεκομμένες ανά εβδομάδα κατόπιν συμφωνίας μεταξύ τους και αναφορικά με τις γιορτές (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Θεοφάνεια, Πάσχα) και τις θερινές διακοπές εναλλάξ θα έχει ο κάθε διάδικος γονέας προσωρινά την επιμέλεια σε ίσο αριθμό ημερών, αρχίζοντας από τα Χριστούγεννα τρέχοντος έτους.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ’ ου της Β΄ αίτησης να καταβάλει στην Β΄ αιτούσα στην αρχή κάθε μήνα και για το διάστημα από την επίδοση της αίτησης και μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της τακτικής αγωγής διατροφής, το ποσό των εκατό (€ 100,00) ευρώ το μήνα, ως προσωρινή διατροφή του παραπάνω ανήλικου τέκνου τους.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Ξάνθη, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 2α Νοεμβρίου 2016 και με την σύμπραξη για τη δημοσίευση και μόνον της Γραμματέως Φεβρωνίας Μαστραντώνη.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                  Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *