Ακούσια κινδυνεύετε να νομοθετήσετε τη νομολογία κύριε Υπουργέ

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Κ. Τσιάρας στην ΕΡΤ

την 2α Δεκεμβρίου 2020

 

ΔΕΙΤΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΛΕΠΤΟ 8:45 ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

 

 

 

 

Αν γινόμουν κυβερνήτης για μία μέρα, θ’ αποκαθιστούσα το νόημα των λέξεων

Λάο Τσε, πριν 3.000 χρόνια

 

 

Κύριε Υπουργέ,

 

Ακούγοντας τα γεμάτα συναίσθημα και αποφασιστικότητα λόγια σας στην ΕΡΤ την 2α/12/2020, επανερχόμαστε, όπως μας καλέσατε, προς υποστήριξη του έργου σας που ξεκίνησε πριν 1,5 έτος.

 

Το 1983 έγινε τομή για την ελληνική οικογένεια.

 

Σήμερα νομοθετείτε τη νομολογία.

 

Τομή θα γίνει μόνο αν γίνουν όλα όσα σας έχουμε προτείνει.

 

Σήμερα το ζήτημα είναι αποκλειστικά πάνω σας.

 

Προσπαθούν να σας παγιδεύσουν με νομικισμούς για να καταλήξετε σε άλλο αποτέλεσμα απ’ αυτό που έχετε πρόθεση. 

 

Οι λέξεις έχουν τεράστια δύναμη στο νόμο.

 

Ορισμένοι γονείς εργαλειοποιούν τα παιδιά γιατί το δικαστήριο τους επέτρεψε να το κάνουν.

 

Ενώ ο νομοθέτης του 1983 θέλησε τη κοινή γονική μέριμνα, επιμέλεια και φροντίδα στο γάμο και στο διαζύγιο, ο έλληνας δικαστής, για τη δική του ευκολία, χάριν της απόδρασης από το πρόβλημα προτίμησε ν’ αφαιρεί την επιμέλεια από ένα γονέα ώστε ο άλλος να μεγαλώνει μόνος το παιδί και ν’ αποφασίζει μόνος για κάθε ζήτημα της ανατροφής του.

 

Το παιδί «εργαλειοποιείται» γιατί ο δικαστής απονέμει ένα δικαίωμα το οποίο αρκετοί το χρησιμοποιούν κακοποιητικά. Δεν θα συνέβαινε αυτό αν ο δικαστής εφάρμοζε το νόμο.

 

Η θεωρία των ίσων αποστάσεων χρησιμοποιήθηκε από τη νομολογία και μας έφερε  στο σημείο που περιγράφετε. «Φταίνε και οι δύο, ας μη ρίχνουμε λάδι στη φωτιά, θα τα βρουν αν προσπαθήσουν, ας αποκαταστήσουμε τη διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις.»

 

Αποκλείεται βέβαια «να τα βρουν» όσο το σύστημά μας αναδεικνύει νικητή και ηττημένο γιατί όποιος προσδοκά να βγει νικητής δεν έχει λόγο να «τα βρει».

 

Είπατε “Και για τους δύο γονείς απολύτως κοινές οι ευθύνες και απολύτως κοινά τα δικαιώματα. Για οτιδήποτε θα συμβαίνει στο παιδί πλέον λόγο θα έχουν και οι δυο γονείς.”

 

Μιλάτε όμως για χρόνο επικοινωνίας. Επομένως θα  υπάρχει ένας «πρωτεύων» γονέας, που θα έχει το παιδί στο σπίτι του και θα αποφασίζει για τα καθημερινά θέματα, και ένας που θα επικοινωνεί.

 

Δεν νοείται επικοινωνία γονέα και τέκνου. Οι γονείς έχουν από κοινού και συνεχώς την ανατροφή του παιδιού. Έχουν χρόνο ανατροφής. Φυλάξτε την επικοινωνία γι’ αυτόν που είναι έγκλειστος στις φυλακές ή στο ίδρυμα.

 

Δεν φαντάζομαι να πιστεύετε ότι αν δώσετε 7 νύχτες το μήνα αντί για 4 θα σταματήσει η αντιδικία. Με τον τρόπο αυτό θα εργαλειοποιήστε τον δευτερεύοντα γονέα, τον γονέα του «πηγαινέλα».

 

Αν δεν πείτε καθαρά ότι σαν τόπος κατοικίας του παιδιού  ορίζεται  ο  ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων και αλλάζει μόνο με συμφωνία τους ή για πραγματικό σπουδαίο λόγο από το δικαστήριο, την επόμενη της ψήφισης θα συνεχίσει η φυγή για την οποία μιλήσατε.

 

Πόσο σωστά μιλάτε για « επαναπροσδιορισμό των ρόλων. Ο πατέρας δεν είναι ο πατέρας της δεκαετίας του ’80, ο ρόλος της μητέρας δεν είναι μόνο ν’ ανατρέφει το παιδί

 

Μέχρι το 1983 ο πατέρας είχε πατρική εξουσία και η μητέρα σε περίπτωση χωρισμού την επιμέλεια. Κάθε απόφαση λαμβανόταν από τον άνδρα, όλη η φροντίδα του παιδιού έπεφτε στη γυναίκα αφού «η γυνή διοικεί τα του οίκου».

 

Ήταν τόσο αυτονόητη η φροντίδα του προσώπου από τη γυναίκα (ταΐζω πλένω κοιμίζω κλπ) που δεν υπάρχει καν άρθρο του αστικό κώδικα γι’ αυτή. Την αναφέρει μόνο η νομική θεωρία.

 

Μιλάτε για κοινή γονική μέριμνα και επιμέλεια δεν μιλάτε για κοινή φροντίδα  γιατί σας έχει παγιδεύσει ο νομικισμός.

 

Η καλοί νόμοι γράφονται με λίγα λόγια και καλά. Αρκεί να πείτε κύριε Υπουργέ ότι η  γονική μέριμνα, επιμέλεια και φροντίδα του προσώπου  θα είναι κοινές. Είναι τόσο αυτονόητο όσο το ότι και οι δύο γονείς μπορούν ν’ αλλάξουν πάνες και να δώσουν μπιμπερό. Συζητάμε για το αυτονόητο. Όμως αυτό το τόσο αυτονόητο οδήγησε στη τραγική κατάσταση που περιγράφετε με τόση ειλικρίνεια και ένταση.

 

Η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε φέρει τη κατάργηση της μοιχείας, της προίκας , το αυτόματο διαζύγιο, το συναινετικό διαζύγιο, τις κοινές γονικές ευθύνες και τόσα άλλα. Και είχε συναντήσει λυσσαλέες αντιδράσεις πράγμα που δεν έχετε εσείς μπροστά σας.

 

Γίνανε πολλές αλλαγές έκτοτε. Η κυβέρνηση Τσίπρα έκανε τη μεγαλύτερη τομή μετά το 1983 στέλνοντας το συναινετικό διαζύγιο στο συμβολαιογράφο. Για να κάνετε με τη σειρά σας ένα ακομα μεγαλύτερο βήμα, στείλετε το κατ’ αντιδικία διαζύγιο μακριά από τον πολιτικό δικαστή. Εμπλέξετε τους επαγγελματίες της οικογένειας.

 

Για να διορθωθούν αυτά που περιγράφετε χρειάζεται ν’ αλλάξουν πράγματα. Και μηχανισμοί κοινωνικής προστασίας. Και να μη νομοθετηθεί η νομολογία.

 

 

Δίνετε στους γονείς αυτό το οποίο έχουν (κοινή γονική μέριμνα) και δεν τους δίνετε αυτό το οποίο χρειάζονται (το παιδί στο σπίτι).  Και ούτε λέξη για τα παιδιά εκτός γάμου αν και αφορά ένα παιδί στα δέκα.

 

Δίνετε δικαιώματα και δεν προβλέπετε την εφαρμογή στη πράξη. Που είναι τα σχέδια ανατροφής παιδιού, που είναι η σύσταση ψυχοκοινωνικών δικαστικών υπηρεσιών, που είναι η φιλική δικαιοσύνη.

 

Τελικά, που είναι το όραμα;

 

Και αν δεν έχει η χώρα μας όραμα και σχέδιο, ας υλοποιήσει τουλάχιστον τις καλές πρακτικές που συστήνουν οι διεθνείς οργανισμοί.

 

Το 1983 η Ελλάδα πρωτοστατούσε στις διεθνείς εξελίξεις αφού αποφασιστικά επηρέασε τη διαμόρφωση της διεθνούς σύμβασης δικαιωμάτων του παιδιού που υπεγράφη το 1989.

 

Σήμερα δεν καταφέρνουμε ούτε ν’ ακολουθήσουμε τις καλές πρακτικές που άλλες χώρες από δεκαετίες εφαρμόζουν.

 

Όπως το θέσατε κύριε Υπουργέ στόχος είναι η κοινή ανατροφή του τέκνου.

 

Σε σας απομένει να διατυπώσετε με απλά λόγια, τα λόγια του επιστήμονα, το συναίσθημα χάριν της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού και του ανθρώπου.

 

Όλους εμάς προστατεύστε κύριε Υπουργέ, όχι τη νομολογία.

 

Ιωάννης Παπαρρηγοπουλος

πρόεδρος ΔΣ Συλλόγου Συνεπιμέλεια

 

Τα λόγια του κ. Υπουργού.

“Κατ’ αρχήν είναι γεγονός ότι όλη η πραγματικότητα την οποία ζούσαμε είχε αναφορά σε μια νομοθετική πρωτοβουλία του 1983 που ήταν και η τελευταία φορά που αναμορφώθηκε το οικογενειακό δίκαιο στην Ελλάδα. Και είναι γεγονός ότι φαινόμενα εργαλειοποιήσης παιδιών ή αν θέλετε χρησιμοποίησης των παιδιών στην αντιπαράθεση μεταξύ των γονέων ήταν φαινόμενα που βλέπαμε πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια μια και όλοι ξέραμε ότι οι πραγματικοί ρόλοι των δύο γονέων έχουν αλλάξει. Από την άλλη όλες οι επιστημονικές μελέτες καταδεικνύουν ότι παιδιά που μεγαλώνουν με τη φυσική παρουσία και των δύο φύλων και των δύο γονέων είναι παιδιά που αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη ικανότητα και με μεγαλύτερη ευκολία τις ανάγκες και τα προβλήματα της ζωής δείχνουν μεγαλύτερη ικανότητα προσαρμογής και βεβαίως δημιουργούν για τα ίδια μεγαλύτερες προϋποθέσεις επιτυχίας στη δική τους ζωή. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι μέσα από μια πραγματικότητα η οποία όπως σωστά επισημάνατε είχε αναφορά σε ένα χρόνο περίπου πριν από τέσσερεις δεκαετίες έπρεπε να επέμβουμε προκειμένου ν’ αλλάξουν κάποια θέματα και κάποια ζητήματα αλλά βεβαίως και να δημιουργήσουμε ένα κανόνα δικαίου. Εδώ και ένα χρόνο επεξεργαζόμαστε αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο και κυρίως στο τομέα που αφορά τις σχέσεις γονέων και παιδιού σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε ένα κανόνα δικαίου και να διασφαλίσουμε τα πραγματικά δικαιώματα του παιδιού. Η νομοθέτηση την οποία πρόκειται να προτείνουμε πολύ σύντομα και η οποία θα βρεθεί εντός των ημερών σε δημόσια διαβούλευση αφορά στο πως θα διασφαλίσουμε το συμφέρον του παιδιού . Τι γίνεται όμως για να σας πω σε πολύ με πολύ απλά λόγια τα  πράγματα; Μέσα από αυτό που επιχειρούμε στη πραγματικότητα προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια καινούργια κουλτούρα ούτως ώστε οι γονείς οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους αποφασίζουν να χωρίσουν να μη βάζουν τα παιδιά στη μέση και να μην γίνεται το αντικείμενο της αντιπαράθεσης ή της διένεξής τους. Άρα λοιπόν εξασφαλίζεται και η από κοινού γονική μέριμνα και από τους δύο γονείς για το παιδί. Θα σας πω ότι ο όρος γονική μέριμνα είναι όρος ο οποίος εμπεριέχει πολύ περισσότερα θέματα και ζητήματα από τον όρο συνεπιμέλεια γι αυτό αν δεν ακούτε ή δεν τον βλέπετε στο προτεινόμενο νομοσχέδιο δεν σημαίνει ότι όταν αναφερόμαστε στη γονική μέριμνα δεν εμπεριέχεται η συνεπιμέλεια. και θα σας πω ότι με το γεγονός ότι τίθεται πλέον ένα συγκεκριμένο μαχητό τεκμήριο που αφορά στο τουλάχιστον ένα τρίτο του χρόνου επικοινωνίας του παιδιού με τον άλλο γονέα θα δημιουργηθεί μία συγκεκριμένη κουλτούρα στην ελληνική δικαιοσύνη που θ’ αντιμετωπίζουν αυτές τις περιπτώσεις ξεκινώντας από την επικοινωνία του 1/2 του χρόνου για να καταλήξουν έως το 1/3. Κυρίως θέλουμε να δημιουργήσουμε μια διαφορετική κουλτούρα στην αντιπαράθεση μεταξύ των δύο γονέων. Γι’ αυτό αι πλέον πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε διαδικασία θα μπορούν να προσφεύγουν στη διαμεσολάβηση γνωρίζοντας ότι η νομική πραγματικότητα είναι τέτοια κάποια πράγματα θα μπορούσαν να τα αποφύγουν γιατί μπορούν χωρίς να πληγώνουν τα παιδιά τους και χωρίς την ένταση στην αντιπαράθεση μεταξύ τους. Θέλω να πιστεύω ότι είναι ένα πολύ γενναίο βήμα υπήρξε και διαβούλευση με όλους τους φορείς και με όλα τα κόμματα, προσωπικά θα ήθελα αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία να είναι μια ευκαιρία συναίνεσης για τα πολιτικά κόμματα από κει και πέρα αντιλαμβάνεστε ότι σε ένα βήμα που όλοι κρίνουμε να γίνει για το οικογενειακό δίκαιο στη χώρα η στάση καθενός προφανώς κρίνει το πως βλέπει μια πραγματικότητα που ούτως η άλλως είναι δεδομένη.”

“Και για τους δύο γονείς απολύτως κοινές οι ευθύνες και απολύτως κοινά τα δικαιώματα.”

“Για οτιδήποτε θα συμβαίνει στο παιδί πλέον λόγο θα έχουν και οι δυο γονείς.”

“Ακόμη και αν υπάρχει αν θέλετε η επιλογή αλλαγής της μόνιμης κατοικίας του παιδιού θα πρέπει να συναινέσει και ο άλλος γονέας σε τυχόν αλλαγή της μόνιμης κατοικίας του παιδιού.”

 

“Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι σε μια σύγχρονη ευρωπαίκή κοινωνία που οι ρόλοι του πατέρα και της μητέρας έχουν επαναπροσδιοριστεί, ο πατέρας δεν είναι ο πατέρας της δεκαετίας του ’80, κάνει άλλα πράγματα και η μητέρα στη πραγματικότητα μέσα από διαδικασίες που βεβαίως σωστά έχουν ακολουθηθεί έχει ένα εντελώς διαφορετικό ρόλο στη κοινωνία, δεν είναι μόνο ο ρόλος της μητέρας που ανατρέφει το παιδί. Αντιλαμβάνεστε ότι μέσα από αυτό τον επαναπροσδιορισμό των ρόλων οι αποφάσεις πρέπει να είναι απολύτως κοινές όσον αφορά το μεγάλωμα του παιδιού. Και δεδομένου ότι θα υπάρχει το μαχητό τεκμήριο επικοινωνίας αντιλαμβάνεστε ότι με αυτό το τρόπο θα υπάρχει μια διαφορετική κουλτούρα για το τρόπο που θα επιλύονται αυτές οι διαφορές. Αυτό θέλομε αυτό θα επιδιώκουμε δεν υπάρχουν αντιπαραθέσεις δεν υπάρχει καμία πρόθεση πίσω από αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία είναι απλά και μόνο ν’ αποκαταστήσουμε μια αδικία ή να λύσουμε ένα πρόβλημα που ξέρουμε όλοι ότι υπάρχει το αντιμετωπίζουμε στο κοινωνικό στο συγγενικό μας περίγυρο, ξέρουμε ότι υπάρχει, πρέπει να το λύσουμε όλοι μαζί.”

“Μέχρι τώρα δεν ήταν θεσπισμένο σαφώς  ούτε το ζήτημα της κοινής γονικής μέριμνας ούτε το θέμα του μαχητού τεκμηρίου του ελαχίστου χρόνου επικοινωνίας. Όντως υπήρχε αυτή η προσέγγιση από τη πλευρά της δικαιοσύνης, μέσα από αυτή τη λογική. Όντως υπήρχε δύο ΣΚ το μήνα και μία Τετάρτη απόγευμα. Από δω και πέρα το ελάχιστο το οποίο θα υπάρχει θα είναι το 1/ 3 του χρόνου πραγματικής επικοινωνίας του άλλου γονέα με το παιδί. θα είναι  επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά  η από κοινού γονική μέριμνα σ’ οτιδήποτε αφορά το παιδί η απόφαση θα λαμβάνεται και από τους δύο γονείς  και αυτό πλέον θα είναι θεσπισμένο νομοθετικά δεν θα υπάρχει  κανένα περιθώριο για κανένα απολύτως να εργαλειοποιήσει το παιδί να το κάνει αντικείμενο αντιπαράθεσης ή ενδεχομένως να το βάλει σ’ αυτή τη λογική ώστε να πληγωθεί ο άλλος γονέας και επαναλαμβάνω είναι πολύ μεγάλη υπόθεση σε αυτή τη ζωή που ζούμε να καταλάβουμε ότι δεν χρειάζεται να μένουμε σε αυτή την αντιπαράθεση η οποία το μόνο το οποίο επιτυγχάνει τελικά είναι να επιδρά εντελώς αρνητικά στη ψυχολογία στη ζωή του παιδιού. Αντί να βοηθήσουμε τα παιδιά να μεγαλώνουν με τη φυσική παρουσία και των δύο γονέων δυστυχώς η επιλογή όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν τα παιδιά να εργαλειοποιούνται και να είναι το μέσο να πληγώνει ο ένας τον άλλο. Πρέπει να βοηθήσουμε σ’  αυτήν τη περίπτωση τα παιδιά να μεγαλώνουν φυσιολογικά τα παιδιά να μεγαλώνουν με τη φυσική παρουσία και των δύο γονέων και βεβαίως μ’ αυτό το τρόπο να διασφαλίζονται τα συμφέροντά τους.”

Απόψεις Επισκεπτών ( 7 )

  1. Πανος

    Τιποτα να τελειώνουμε επιτέλους όσο γρηγορότερα γίνεται αν χρειαστεί να μπουν ρήτρες για φυλάκισης να μπουν για ενδοοικογενειακή βία και ψευδείς μηνύσεις παρότι είμαι κατά σε αυτό το καλύτερο είναι να αφερειτε η επιμέλεια.
    Η δικαστες και η δικηγορη τι θα πουν ότι κάναμε λάθος τόσα χρόνια και βγάζαμε λάθος αποφάσεις η κυβέρνηση πρέπει να το τελειώνει το όλο θέμα και να νομοθέτηση επιτέλους την συνεπιμελεια και κάθε δικαστής που παραβιάζει τους νόμους και φτιάχνει δικιά του νομολογία να μπαίνει σε διαθεσιμότητα.

    Reply
  2. ΑΓΓΕΛΟΣ

    Σχετικά με το 1/3 του χρονου….Τι παει να πει αυτο;;
    Αυθαίρετο παντελώς! Θα πρέπει να είναι 1/2 και να γραφτούν περιπτώσεις κατα τις οποίες δεν θα δίνεται το 1/2.
    Για τα νεα διαζύγια, όταν δυο γονείς χωρίζουν, το παιδί παραμένει εκεί που έμεναν (σαν Νομός). Επομένως δεν θα υφίσταται το οτι μένουν μακριά οι γονείς. Όποιος επιθυμεί να φύγει απο αυτο το Νομό, αυτός να έχει το 1/3 του χρονου – ανατροφής του παιδιου.
    Όταν όμως οι γονείς μένουν στον ιδιο Νομό, τότε 1/2. Σε περίπτωση μετακομισης και των δυο εντος νομού, αλλα σχετικά μακριά, η επιλογή του σχολείου να γίνεται απο καθε γονεα εναλλαξ καθε 3 χρόνια (Α Δημοτικου, Δ Δημοτικού, Α Γυμνασίου, Α Λυκείου) έτσι ωστε να μην αδικείται κανενας ούτε και να γίνει ταξί μονίμως ο ένας.
    Επίσης, κανενας δεν λεει οτι σε αυτό το χρόνο εννοούν οτι θα ειναι ημέρες με διανυκτέρευση η μόνο ημέρες (Οχι τιποτα δεν εννοείται για τους Δικαστές, οι οποίοι δεν ακολουθούν τους Νόμους αλλα διαδιαμορφώνουν Νομολογία ).
    Γενικότερα θα πρέπει να υπάρχουν κριτήρια οπου αν τα πληρείς, να απαγορεύεται να μην υπαρχει το 1/2.
    Αυτά τα δύο είναι ΜΟΝΟ!
    Πρώτον να θέλει ο γονιός για τον εαυτο του το 1/2 και δευτερον να υπάρχουν κοντινές κατοικίες.
    Να μην αφαιρείτε απο ΚΑΝΕΝΑ γονεα το 1/2 εφόσον το επιθυμεί!
    Βέβαια, λιγότερο απο 1/2 να δίνεται στον γονέα που μετακομιζει μακριά, εκτός κι αν παλι ο ιδιος ειναι σε θέση να ανταπεξέλθει.
    Για παλιοτερες περιπτώσεις, το ιδιο κριτήριο….
    Να μένετε στον ιδιο Νομο και να θελει ο μη εχων την επιμελεια το 1/2.
    Επίσης, σχετικά με την αλλαγή τόπου κατοικιας του τέκνου σε αλλο Νομό η στο εξωτερικό, θα πρέπει να προστεθεί ρητά πως αν ενας εκ των δυο γονέων παραμένει στον ίδιο Νομό ( η ιδια Χώρα), τότε ρητα το /τα τεκνα παραμένουν μαζι του!
    Σε αντίθετη περίπτωση, οι δικαστές φυσικα και θα λένε οτι “συμφερον του τεκνου ειναι να φυγει 500χλμ μακριά η σε αλλη Χώρα, αφου θα ειναι με τη μητέρα….”
    Κάτι θα βρίσκουν να πουνε….ισχυρός ψυχικος δεσμός, λεω εγω τώρα….
    Εννοείται οτι υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης σε αυτο το δικαστικο σύστημα και τους νομικούς!
    Σχετικά με ισχυρισμούς περι βιας, να ορίζεται ρητά οτι αυτο θα ειναι μονο με τελεσίδικες αποφάσεις καταδίκης, επειδή ενας γονιός θα αρκεί να κάνει κανα δυο μηνύσεις και μετα το δικαστηριο να “πιθανολογει”…. Εννοείται οτι θα πρέπει να εχει εξεταστει εντος 2 μηνών και οχι 3 ετών, καθως και σε περίπτωση ψευδης καταγγελιας, να σημαίνει ρητά αυτεπάγγελτη αφαίρεση επιμέλειας και πάρα πολύ σοβαρές ποινές ( Σοβαρές δεν εννοούμε € 500,00 πρόστιμο αλλα ποινή φυλάκισης με προσωποκράτηση 1 έτος κατ ελάχιστο ).
    Όλα αυτά που λέτε περί “διαφορετικής αντίληψης και φιλοσοφίας των γονέων” είναι ΜΠΟΥΡΔΕΣ!
    Μιλάμε για δυο ανθρώπους που εζησαν μαζί και έφεραν στον κόσμο παιδιά! Η διαφορετική αντίληψη δεν σημαίνει λάθος διαπαιδαγώγηση, αλλα διαφορετική διαπαιδαγώγηση! Να ορίζετε λοιπόν υποχρεωτική συμβουλευτική γονέων όπου θα βρίσκουν μαζι με ειδικούς κοινή γραμμή για τα παιδιά τους! Μαλιστα κύριοι και κυριες, να ειναι υποχρεωτική διαδικασία επειδή είναι προς όφελος των παιδιών! Αν δεν τα “βρίσκετε” λοιπόν, να επεμβαίνουν ειδικοί να σας λενε ποιο ειναι το σωστό, και να γράφουν εκθέσεις και για τους δύο γονείς!
    Αν ξέρεις οτι δεν θα κερδισεις τα πάντα, μια χαρά τα βρίσκεις καθώς δεν έχεις λόγο σκόπιμης αντιδικίας με σκοπό να τα πάρεις όλα!
    Είναι Α Σ Τ Ε Ι Ο Ι οι ισχυρισμοί που διαβάζουμε!
    Τα παιδιά εχουν Δ Υ Ο γονείς και ειναι και οι Δ Υ Ο ΕΞΙΣΟΥ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ!
    Τέλος με την κακοποίηση και τον ΒΙΑΙΟ ΑΙΦΝΙΔΙΟ ΘΑΝΑΤΟ ενος γονιού απο τα παιδια του!!

    Reply
  3. ΑΓΓΕΛΟΣ

    Φίλε μου, ο νομικός κόσμος δημιουργεί το πρόβλημα!
    Έχουν κάνει τα παιδιά εταιρίες και βγάζουν όλοι ενα σωρό λεφτά!
    Αυτοί μετά πώς αγκαλιάζουν τα παιδιά τους;
    Αυτοί που δημιουργούν το πρόβλημα, είναι αδύνατον να το λύσουν επειδή η λύση σημαίνει οτι χάνουν λεφτά!
    Βέβαια κυριοι, αλλιώς ειναι ενα διαζύγιο με αμοιβή € 800,00 κι αλλιώς με αντιδικία οπου φτάνει απο €10,000 εως € 100,000.
    Επομένως έχετε συμφέρον για να μην αλλάξει ο νόμος!
    Κατάργηση των δικαστηρίων για θέματα επιμέλειας!
    Ίδρυση οικογενειακών επιτροπών με Δημοσίους Φορείς όπου θα συμβουλεύουν για την αντιμετώπιση της νεας κατάστασης!
    Δικαστικός να πηγαινςις αν δεν τα βρίσκεις για περιουσιακα στοιχεία κ.α. Όχι όμως για την επιμέλεια των παιδιών!
    Έχουν βρει την καραμελα της βίας! Απο τις 100 καταγγελίες, οι 98 ειναι ψευδής!
    Αλλα οι 98 ψευτρες δεν χανουν την επιμέλεια….
    Αυτό πρέπει να αλλάξει ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΑ!
    Αυταπαγγελτη αφαιρεση επιμελειας και ποινη φυλάκισης για ψευδης καταγγελιες, καθως και να ειναι άμεσο και οχι μετα απο 3 και 5 χρόνια!
    Πότε μας λενε για βιοκοινωνικη υπέροχη, ποτε οτι το παιδι πλέον εχει συνηθίσει….Το πρώτο δεν υφίσταται, το δεύτερο επίσης δεν υφίσταται επειδή ακριβώς πρόκειται για το παιδί μας!
    Ούτε λόγος για την κακοποίηση που εχει υποστεί το παιδί και ο πατέρας!
    Ειμαστε σοβαροι τώρα;;
    Το κορυφαίο είναι οτι ισχυρίζονται πως “δεν δίνουμε συνεπιμέλεια επειδή οι γονείς ειναι σε αντιδικία”. Δηλαδή ξερει μια μητερα οτι αν παει δικαστικος τα παίρνει όλα και θα συμφωνήσει;; Πλάκα κάνουμε τώρα;;
    Εδώ , σύμφωνα με άρθρο που αναρτήθηκε στα σοσιαλ, βγήκε μέλος της νομοπαρασκευαστικης, καθηγητρια δικαίου και είπε “Θα τα βλέπει ο μπαμπάς μέσω skype” και δεν εχει βγει ενας να επέμβει αν ισχύει όντως κατι τετοιο, που διδασκει κι ολας στα παιδια μας δίκαιο!
    Εγιναν τωρα οι δικαστες πιο ειδικοί απο τους παιδοψυχίατρους , τους κοινωνιολόγους, τους ψυχολόγους και απο καθε πατέρα γονιό και εχουν το αλάθητο του Πάπα!
    Να σας πω εγω τι είναι βία;;
    Να ξέρεις ότι αν χωρισεις, δεν θα τολμήσεις να ζητησεις ΟΥΤΕ ΚΑΝ συνεπιμέλεια, επειδή αυτά ειναι ” ανώμαλα πράγματα ” και πως το ομαλό είναι να υποστεί το παιδί/παιδιά σου ενα “θανατο” του πατέρα, όπου αν εισαι τυχερός, θα το εχεις και δυο βραδια το μήνα. Αααααν εισαι τυχερός….
    Επειδή υπάρχουν πληθώρα δικαστικών αποφάσεων που για παιδιά 5 ετών, δεν δίνουν καν διανυκτέρευση στους πατεράδες!
    ΝΤΡΟΠΗ!!
    Αυτό θα αλλάξει! Θα παλεύουμε εμεις για το δίκαιο οσο κι αν φωνάζετε!

    Reply
  4. ΑΓΓΕΛΟΣ

    Διαβάζουμε κάποιους και κάποιες να καταθέτουν τις προσωπικές τους απόψεις….
    Διαβάζουμε αρκετούς νομικούς….
    Ποιοί είστε εσείς κύριοι και κυρίες και ποιό συμφέρον του παιδιού λαμβάνετε υπόψιν σας;;
    Με τις 60 ωρες το μήνα που δίνεται “επικοινωνία” στον πατέρα;;
    Με τις δύο διανυκτερεύσεις το μήνα;;
    Το παιδί έχει και πάππου, γιαγιά, θείους, θείες, ξαδέρφια και ενα σωρο συγγενείς!
    60 ώρες το μηνα; Δυο διανυκτερεύσεις;;
    Σοβαρά τωρα;;
    Να δείτε τα δικά σας παιδιά 60 ώρες το μήνα!
    Να έχετε εσείς “επικοινωνία” με τα παιδιά σας εφόσον το κρίνετε προς το συμφερον τους!
    Εμείς θέλουμε να έχουμε ανατροφή!
    Ποιοί είστε εσείς που κρίνετε και με ποιά καταρτηση;
    Ποιές έρευνες λάβατε υπόψιν σας και τι γίνεται στις δικαστικές αποφάσεις;;
    Δικαστές , δικηγόροι και εισαγγελείς είστε!
    Δεν είστε ΚΑΝ αρμόδιοι, εφόσον δεν ειστε παιδοψυχίατροι!
    Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και η κακοποίηση των παιδιών απο την βίαιη αποκοπή ενός γονιού, είναι ΔΕΔΟΜΕΝΗ!
    Ακούμε για περιπτώσεις όπου πατεράδες εχουν να δουνε τα παιδια τους ενα χρονο, δυο χρόνια…..Και τι γίνεται;; Έχασε καμία την επιμέλεια;;
    Ελα μωρε, δεν θα το ξανα κάνει….θα της βαλουμε μια ρητρα € 300,00 για παραβίαση δικαστικής απόφασης και δεν θα το ξανα κάνει….
    Αν δηλαδή έχει λεφτά και πληρώνει τα € 300,00 δεν θα δεις ποτέ το παιδί σου….αλλα η επιμελεια στη μανούλα….Και σε 3 χρόνια θα δικαστεί….μέχρι τότε….ζησε κι εσυ και τα παιδια σου μια κόλαση….
    Που είναι ο νόμος;;
    Χαϊδεύουμε τα αυτιά στις μαμάδες κύριοι!
    Το παρανομο και παραλογο θα λάβει ΤΕΛΟΣ!!
    Χωρίζεις με τη συντροφο σου, όχι με τα παιδιά σου!
    Δεν θα κάνουμε διαλογο για τα αυτονόητα!
    Να ξέρετε οτι το έχετε ξεφτιλίσει εντελώς με τις αποφασεις σας κυρίες και κύριοι και εσείς ευθύνεστε που αλλάζει ο νόμος!
    Δεν θα σταματήσουμε με αυτό το νόμο, θα συνεχίσουμε να σας πολεμάμε για τυχόν διορθώσεις!!

    Reply
  5. 2020-2021-2035-2045 συνεπιμελεια

    εδω συνεπιμελεια εκει συνεπιμέλεια…θα πεθανει απο γερατειά μεχρι να φερει συνεπιμέλεια..και ακόμα υπαρχει κοσμος που πιστευει ενα XXXXXXX

    Reply
  6. Μαχομενος

    Δυστυχως διαβαζω ο νομικος κοσμος και κατι δημοσιογράφοι προσπαθουν να αποτρεψουν την αλλαγη του οικογενοιακου δικαιου ψαχνοντας να πιαστουν απο αιτιολογιες του παρελθόντος μιλωντας οτι θα γινουν βαλιτσες τα παιδια θα μειωθει η διατροφη και αλλα τετοια κολπακια.
    Χωρις να λαμβανουν υποψιν τους επιστημονες οπως κοινωνιολόγοι παιδοψυχολογοι που η επιστημη τους λεει οτι θα ειναι καλο για τα παιδια η συνεπιμελεια.

    Reply

Γράψτε απάντηση στο ΑΓΓΕΛΟΣ Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *