podcast 11 Για το covid

 

Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα επίκαιρο ζήτημα.

 

 

-mailΕκτύπωση

Για τον Κορονοϊό

 

Δεν διδαχθήκαμε από το δυσάρεστο μάθημα του πρώτου Lockdown.

 

Η  ΚΥΑ που είχε εκδοθεί το Φεβρουάριο 2020 πρόβλεπε ότι παρά τη πανδημία η επικοινωνία πατέρα παιδιού με τη μετακίνηση του πατέρα αρκεί να είχε στείλει ένα SMS.

Συμπληρώνω, καλού κακού και με την δικαστική απόφαση επικοινωνίας στα χέρια.

Η πανδημία δεν ήταν ούτε λόγο ανωτέρας βίας, ούτε λόγος μη εφαρμογής της δικαστικής απόφασης.

 

Και όμως, με το πρόσχημα της πανδημίας, ορισμένοι γονείς με επιμέλεια δεν έδιναν το παιδί με παράλογες και προσχηματικές δικαιολογίες δήθεν από  το φόβο του κορονοϊού.

 

Ταυτόχρονα τα δικαστήρια ήσαν κλειστά και η εισαγγελία ανηλίκων αδιάφορη.

 

Χρειάστηκε να υποβάλλουμε ερώτημα προς τη Υπουργείο πολιτικής προστασίας και αναφορά στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

 

Το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας απάντησε ευθέως ότι εφαρμόζεται η επικοινωνία με SMS, και ενημέρωσε μάλιστα το κοινό μέσω των ενημερώσεων στη τηλεόραση.

 

Οι λοιμοξιολόγοι δεν επέτρεψε τις προσπάθειες διάρρηξης σχέσεων με πρόσχημα τη πανδημία.

 

Ναι, ο μπαμπάς δεν είναι μολυσμένος, δεν έχει κορωνοϊό, και δεν είναι τρίτος, δεν ξένος.

 

Αντίθετα με τους λοιμοξιολόγους, οι Εισαγγελείς, παρά το ότι το κράτος ήταν κλειστό αλλά δαυτοί πήγαιναν στο γραφείο τους, παρά το ότι  αυτοί ήσαν αρμόδιοι για να λάβουν μέτρα προστασίας του παιδιού δίνοντας εντολές στις αστυνομικές αρχές, δεν σήκωσαν ούτε το δακτυλάκι τους.

 

Για το λόγο αυτό προβλέφθηκε με το νόμο Τσιάρα η υποχρέωση του εισαγγελέα να λάβει μέτρα αντί της δυνατότητας που μέχρι τότε είχε. Περιμένουμε να δούμε την εφαρμογή της διάταξης.

 

Σε γενικές γραμμές η κατάσταση αυτή δεν επαναλήφθηκε με το δεύτερο εγκλεισμό του Νοεμβρίου 2020.

 

 

Η συζήτηση επανέρχεται σήμερα για δύο λόγους :

  • ανοίγει ο εμβολιασμός των νέων
  • πιθανολογείται και τρίτος εγκλεισμός.

 

Είναι προσωπικό δικαίωμα του καθενός να δεχθεί το εμβόλιο ή όχι και ν’ αποκαλύψει αν έχει εμβολιαστεί ή όχι.

 

Ψήφισμα 2361 (2021) Κοινοβουλευτικης Συνέλευσης Συμβουλιου της Ευρώπης  27 Ιανουαρίου 2021

  • ο εμβολιασμός ΔΕΝ είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν πιέζεται πολιτικά, κοινωνικά ή με άλλο τρόπο να εμβολιαστεί
  • κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις για το ότι δεν έχει εμβολιαστεί

 

Αυτό όμως ισχύει για τους γονείς , όχι όμως για το παιδί.

 

Σαν σοβαρό θέμα υγείας, το πιο σοβαρό ίσως που αντιμετωπίζει ένα παιδί σήμερα, η απόφαση αυτή πρέπει να λαμβάνεται και από τους δύο γονείς γιατί εμπίπτει στη σφαίρα της γονικής μέριμνας σύμφωνα με νομολογία του Αρείου Πάγου που έχει εκδοθεί από ετών με το παλιό δίκαιο.

 

Τι θα γίνει όμως αν ο ένας γονιός θέλει και ο άλλος δε θέλει το εμβόλιο;

 

Ο εμβολιασμός είναι ιατρική πράξη και μάλιστα σοβαρή.

 

Και όπως λέει ο Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, αν δύο γονείς διαφωνούν και είναι επείγον να ληφθεί απόφαση, τότε αποφασίζει ο γιατρός.

 

Όμως αυτό προϋποθέτει να έχει μπροστά του ο γιατρός το παιδί και τους δύο γονεις, πράγμα ανέφικτο αφού ο δικαστής έδωσε την αποκλειστική επιμέλεια σε έναν από τους δύο.

 

Παρά τα όσα λέει η θεωρία, για το αν θα εμβολιαστεί το παιδί, το πώς και το πότε, πρακτικά αποφασίζει μόνος αυτός που έχει την επιμέλεια.

 

Και αν δεν το κάνει;

 

Τότε δημιουργείται ένας διαχωρισμός του πληθυσμού : 

γονείς που έχουν δικαιώματα και γονείς που έχουν παιδιά.

Και ο καθένας μένει με αυτό που έχει.

 

Για άλλη μια φορά στο θέμα αυτό η πολιτεία έπεται. Ποιος θα κάνει το σελφ τεστ, θα γίνει εμβολιασμός, ποιος θα κάνει το εμβόλιο, ποιος θα έχει το πιστοποιητικό; Και ποιος θα πληρώσει όπου απαιτείται;

 

Τη λύση δε μπορεί να τη δώσει η δικαιοσύνη, ούτε με το προηγούμενο νόμο ούτε με το νόμο Τσιάρα. Γιατί αρνείται να κάνει ότι της έχει ανατεθεί : αρνείται να οδηγήσει τους γονείς στη συνεργασία.

 

Κατά τον εγκλεισμό απασχολούσε η μη τήρηση των δικαστικών αποφάσεων.

Σήμερα θα μας θα απασχολήσει και η τήρηση των δικαστικών αποφάσεων.

 

Γράφηκε ότι μετά τον εμβολιασμό των νέων θα μπαίνουν σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους μόνο όσα παιδιά έχουν πιστοποιητικό εμβολιασμού.

 

Ο γονέας που έχει λίγες ώρες επικοινωνία μεσοβδόμαδα ή το ΣΚ συνήθως διάλεγε ένα παιδότοπο στο μέρος που μένει το παιδί.

 

Ταξιδεύει λίγες ή και πολλές ώρες για να περάσει λίγο χρόνο με το παιδί.

 

Πως θα βάλει το παιδί μέσα στο παιδότοπο αν δεν έχει το απαραίτητο πιστοποιητικό; Αυτό που στην πράξη μόνο ο άλλος γονιός μπορεί να το βγάλει;

 

Δηλαδή, αν ο γονέας με επιμέλεια / ο συνήθως διαμένων  δεν κάνει τη προηγούμενη μέρα το σελφ τεστ ή αν δεν κάνει το εμβόλιο ή αν δε δώσει το πιστοποιητικό, ουσιαστικά δεν θα μπορεί να γίνει η επικοινωνία.

 

Ακόμα μια φορά τη λύση τη στερεί από τους γονείς η δικαιοσύνη. Ψηφίστηκε ο νέος νόμος αλλά τίποτε δεν άλλαξε στο κράτος μας.  

Ούτε θ’ αλλάξει  όταν τεθεί πλήρως σε ισχύ ο νόμος Τσιάρα.

 

Σεξιστικά και με στερεότυπα λειτουργεί η δικαιοσύνη :

Ο άντρας πάει στρατό και παίρνει τα όπλα η γυναίκα μένει στο σπίτι και παίρνει τα παιδιά.

 

Και αυτό πιθανώς να μπορεί να το ακούει η γενιά του Πολυτεχνείου, η γενιά που μας κυβερνάει. Η γενιά των εβδομηντάρηδων.

 

Πώς να πει κανείς κάτι τόσο παράλογο σε ένα σημερινό εικοσάρη;

 

Πώς να κρυφτεί απ’τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.

 

Ξέρουν και πώς να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους.

 

Γιατί είναι η δική τους ζωή που είναι μπροστά τους.,

 

Οι εβδομηντάρηδες πιθανώς  να έχουν ήδη αποτύχει  στη δική τους τη ζωή.

 

Δε θα καταστρέψουν τους σημερινούς εικοσάρηδες,

Δεν θ’ αφήσουμε να καταστρέψουν τις επόμενες γενιές, το μέλλον.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *