ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRASOFT INTERNATIONAL)
5418/2021 ΜΠΡ ΑΘ (ΑΣΦ) ( 806976)
(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Γονική μέριμνα ανηλίκου τέκνου. Περιεχόμενο. Η πρόβλεψη για κοινή άσκησή της, από τους γονείς, στις περιπτώσεις διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, δεν εισάγει ρύθμιση περί υποχρεωτικής ισόχρονης άσκησής της και εναλλασσόμενης κατοικίας του τέκνου. Ρύθμιση της γονικής μέριμνας από το δικαστήριο, σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων. Δυνατή η λειτουργική κατανομής της. Τέτοια συνιστά η ανάθεση ορισμένων λειτουργιών της, όπως η επιμέλεια, στον ένα γονέα και των υπολοίπων στην από κοινού άσκηση. Κριτήριο αποτελεί το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Αποδίδει την ισχύουσα έννοια του «συμφέροντος του τέκνου». Κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη. Τα, αναδεικνυόμενα από το νόμο, δεν δεσμεύουν το δικαστήριο, ως προς την ιεράρχηση ή την υιοθέτησή τους, στο σύνολό τους. Επικοινωνία του τέκνου, με φυσική παρουσία, με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει. Καθορισμός του χρόνου της, κατά μαχητό τεκμήριο, στο ένα τρίτο του συνολικού χρόνου και όχι του συνολικού «διαθέσιμου» χρόνου του τέκνου. Κάμπτεται όταν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον δεν διαταράσσεται η καθημερινότητά του. Αίτηση ρύθμισης της επιμέλειας ανηλίκων. Ανοίγει δίκη μεταξύ των γονέων, ατομικώς. Ασφαλιστικά μέτρα. Μη εφαρμογή διατάξεων περί διαμεσολάβησης. Ένορκες βεβαιώσεις. Δεν απαιτείται κλήτευση του αντιδίκου αυτού που τους προσκομίζει, κατά τη λήψη τους. Αναθέτει επιμέλεια τέκνων στη μητέρα. Καθορίζει χρόνο επικοινωνίας με τον πατέρα. Απορρίπτει αίτημα μητέρας να της επιτραπεί να μετοικήσει από την οικογενειακή στέγη, καθώς αυτό μπορεί να αφορά μόνον την απομάκρυνση του άλλου συζύγου. Δέχεται αίτημα να της αποδοθούν, προσωρινά, κατά χρήση, κινητά πράγματα του συζυγικού οίκου. Απορρίπτει αίτημα αποδόσεως της χρήσης αυτοκινήτου, καθώς δεν πιθανολογήθηκε ότι συντρέχει επείγουσα περίπτωση.
Αριθμός Απόφασης
5418/2021
Αριθμός κατάθεσης αίτησης : ………/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
(Ασφαλιστικά Μέτρα)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Σοφία Τοπαλίδου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Αθηνών, κατόπιν κλήρωσης, χωρίς Γραμματέα.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 9 Νοεμβρίου 2021, για να δικάσει την από 09.07.2021 και με αριθμό κατάθεσης ……./2021 αίτηση με αντικείμενο την ανάθεση επιμέλειας προσώπου ανηλίκων τέκνων, διατροφή αυτών, μετοίκηση και ρύθμιση χρήσης κινητών πραγμάτων και την προφορικά ασκηθείσα ανταίτηση του καθ’ ου η αίτηση με αντικείμενο την ανάθεση επιμέλειας προσώπου ανηλίκων τέκνων και επικουρικά τη ρύθμιση του δικαιώματος της επικοινωνίας με αυτά, μεταξύ :
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ – ΚΑΘ` ΗΣ Η ΑΝΤΑΙΤΗΣΗ : ……….του ……… κατοίκου……… Αττικής, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου της Γρηγορίου Αλέκου (Α.Μ. 28228).
ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ – ΑΝΤΑΙΤΟΥΝΤΟΣ : ………του ………, κατοίκου …….Αττικής, που παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Κωνσταντίνας Παπαγρηγορίου (Α.Μ. 24864).
Η αιτούσα άσκησε ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά του παραπάνω καθ’ ου την από 09.07.2021 και με αριθμό κατάθεσης ………/2021 αίτηση, δικάσιμος της οποίας ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης στο ακροατήριο οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με τον ν. 4800/2021 (ΦΕΚ A` 81/21.5.2021) περί «Μεταρρυθμίσεων αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις», και δη με τα Κεφάλαια Β και Γ αυτού αντικαθίστανται ή τροποποιούνται σειρά διατάξεων του ενδέκατου Κεφαλαίου του Αστικού Κώδικα για τις σχέσεις γονέων και τέκνων και ιδίως για τα θέματα της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων (άρθρα 1510-1541 του Αστικού Κώδικα), ως ίσχυαν ιδίως μετά τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, η οποία συντελέσθηκε με τον ν. 1329/1983 και εναρμόνισε τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς το άρθρο 4 παρ. 2 του Συντάγματος για την ισότητα των φύλων και προς το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος για την προστασία της παιδικής ηλικίας. Η ισχύς του άνω νόμου, ως προς τα ανωτέρω Κεφάλαια, αρχίζει από τις 16.9.2021 (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η` άρθρο 30), ενώ κατά τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε`) τα Κεφάλαια Β` και Γ` εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς υποθέσεις επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου, αμετάκλητη δικαστική απόφαση, ενώ συμφωνίες των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας, ή την επικοινωνία με το τέκνο που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη ισχύος των Κεφαλαίων Β` και Γ` ισχύουν, εκτός αν το δικαστήριο προβεί σε διαφορετική ρύθμιση, ύστερα από αίτηση ενός εκ των γονέων, η οποία υποβάλλεται εντός προθεσμίας δύο (2) ετών από την έναρξη ισχύος του νόμου. Το Κεφάλαιο Α`, υπό τον τίτλο «Σκοπός και Αντικείμενο», ορίζει ότι: « Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου διά της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού. Οι διατάξεις του ερμηνεύονται και εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, που δεσμεύουν τη Χώρα, ιδίως με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, που κυρώθηκε με τον ν. 2101/1992 (Α` 192) και τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση Κωνσταντινούπολης), που κυρώθηκε με τον ν. 4531/2018 (Α` 62), και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δικαιολογούν τη μη τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές» (άρθρο 1) και ότι «Αντικείμενο του παρόντος νόμου αποτελεί η αναμόρφωση των σχέσεων μεταξύ γονέων και τέκνου μετά τη διακοπή της συμβίωσης, το διαζύγιο, την ακύρωση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης» (άρθρο 2). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518 και 1520 του ΑΚ όπως αντικαταστάθηκαν ή τροποποιήθηκαν με τον άνω νόμο συνάγεται, ότι η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του (η οποία εμπεριέχει την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του), επί πλέον δε και τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορά το πρόσωπο ή την περιουσία του. Στην περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας, καταργείται ο συζυγικός οίκος, δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση του καθενός από τους γονείς, ωστόσο οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Με την εν λόγω ρύθμιση, η οποία βρίσκεται σε αρμονία με τη διάταξη του άρθρου 1510 εδ. α` ΑΚ που αναφέρεται στην έγγαμη συμβίωση, καθιερώνεται εκ του νόμου κοινή άσκηση της γονικής μέριμνας, στην περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, ακόμα και αν δεν υπάρχει συμφωνία των γονέων ή δικαστική απόφαση. Με τον όρο «εξακολουθούν» καταφάσκεται η αναγκαιότητα αδιατάρακτης και αδιάκοπης διαβίωσης του ανηλίκου υπό τις συνθήκες υπό τις οποίες ζούσε πριν από το χωρισμό των γονέων του και ιδίως αυτές που αφορούν τις μεθόδους και τη φιλοσοφία ανατροφής, διαπαιδαγώγησης, εκπαίδευσής του, τις επιλογές ως προς τις εξωσχολικές του δραστηριότητες, την ψυχαγωγία του και τις κοινωνικές του συναναστροφές, αφού η διάσταση, το διαζύγιο, η διακοπή της συμβίωσης ή η ακύρωση του γάμου των γονέων, δεν πρέπει να μεταβάλλουν τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας του ανηλίκου τέκνου, η οποία πρέπει να ασκείται από κοινού και από τους δύο γονείς, καθόσον βασικός σκοπός είναι η ψυχική υγεία του ανηλίκου τέκνου, η ομαλή ένταξή του στο κοινωνικό περιβάλλον και η ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Με τον όρο «εξίσου» αποδίδεται η θεμελιώδης αρχή του οικογενειακού δικαίου, η οποία εισήχθη με τον ν. 1329/1983 και εναρμόνισε, στο θέμα αυτό, τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς τα άρθρα 4 παρ. 2 και 21 παρ. 1 του Συντάγματος, περί της ισότιμης συμβολής και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου και την ανάπτυξη της προσωπικότητας, η οποία είναι κοινωνικά ίσης αξίας και εξίσου σπουδαία. Αντιθέτως, με τον όρο «εξίσου», δεν εισάγεται ρύθμιση περί υποχρεωτικής ισόχρονης άσκησης της γονικής μέριμνας, αφού, παρεκτός του ότι αν αυτή ήταν η βούληση του νομοθέτη θα το είχε προβλέψει ρητά, στις περιπτώσεις διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, η ερμηνεία αυτή θα οδηγούσε στην υποχρεωτική ίση χρονική κατανομή της γονικής μέριμνας με επακόλουθο την εναλλασσόμενη κατοικία του ανηλίκου τέκνου η οποία ενίοτε μπορεί να αποβεί σε βάρος της ψυχοσυναισθηματικής ισορροπίας του (βλ. ΑΠ 1016/2019 δημ. ΝΟΜΟΣ). Άλλωστε το αρχικό νομοσχέδιο της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής προέβλεπε ρητή διάταξη για την εναλλασσόμενη κατοικία [Άρθρο 4: Όταν οι συνθήκες ζωής των γονέων και του τέκνου το επιτρέπουν και εφόσον αυτό είναι προς το συμφέρον του τέκνου, το Δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει την εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου], η οποία, ωστόσο, δεν περιλήφθηκε στον ν. 4800/2021. Επιχείρημα, υπέρ αυτής της ερμηνευτικής εκδοχής, δηλαδή της μη εισαγωγής υποχρεωτικής ίσης χρονικής κατανομής της γονικής μέριμνας και άρα εναλλασσόμενης κατοικίας του ανηλίκου τέκνου, αντλείται και από την διάταξη του άρθρου 1520 ΑΚ με την οποία θεσπίζεται δικαίωμα αλλά και υποχρέωση του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο «κατά το δυνατόν, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του (…), ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (…)» και παρέχεται η δυνατότητα καθορισμού μικρότερου ή μεγαλύτερου χρόνου. Και τούτο, διότι, στην περίπτωση της υποχρεωτικής ίσης χρονικής κατανομής της γονικής μέριμνας και άρα εναλλασσόμενης κατοικίας του ανηλίκου τέκνου, η ως άνω ρύθμιση του άρθρου 1520 ΑΚ καθίσταται αλυσιτελής, αφού ο σκοπός της που κατατείνει στην αποφυγή συναισθηματικής και ψυχικής αποξένωσης του τέκνου από τον γονέα και της ανισορροπίας στον χρόνο της παρουσίας του επαρκώς θα εξυπηρετούνταν από την ίση χρονική κατανομή της γονικής μέριμνας και άρα εναλλασσόμενης κατοικίας του ανηλίκου τέκνου. Εξάλλου, σε περίπτωση εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 1520 ΑΚ το ανήλικο τέκνο θα οδηγείται αναντίρρητα σε σύγχυση, ιδίως σε περίπτωση που αυτή η χρονική κατανομή λαμβάνει χώρα σε διαστήματα μικρότερα του μηνός, αφού θα εναλλάσσει κατοικία στα πλαίσια κατανομής της γονικής μέριμνας, κατά τον ίδιο δε χρόνο θα διαμένει και στην οικία του άλλου γονέα στα πλαίσια της επικοινωνίας του τελευταίου με αυτό, με αποτέλεσμα την διατάραξη της ψυχοσυναισθηματικής του ισορροπίας, του καθημερινού προγράμματος του και ενδεχομένως τη ματαίωση της ψυχαγωγίας του και των κοινωνικών του συναναστροφών ιδίως με τους συνομηλίκους του. Ειδικότερα, με το άρθρο 1514 ΑΚ, το οποίο έχει ως τίτλο «Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας» ορίζεται ότι «1. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1513, οι γονείς μπορούν με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας να ρυθμίζουν διαφορετικά την κατανομή της γονικής μέριμνας, ιδίως να αναθέτουν την άσκησή της στον έναν από αυτούς, και να καθορίζουν τον τόπο κατοικίας του τέκνου τους, τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει, καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα. Το ανωτέρω έγγραφο ισχύει τουλάχιστον για δύο (2) έτη και παρατείνεται αυτοδικαίως, εκτός αν κάποιος από τους δύο γονείς δηλώσει εγγράφως στον άλλο γονέα, πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου, ότι δεν επιθυμεί την παράτασή του. 2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σε αυτήν ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς προσφεύγει σε διαμεσολάβηση, εξαιρουμένων των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, όπως ο νόμος ορίζει. Αν διαφωνούν, αποφασίζει το δικαστήριο. 3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση: α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ` ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο, β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή τη λήψη οποιουδήποτε άλλου πρόσφορου μέτρου, γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. Για τη λήψη της απόφασής του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου για την άσκηση της γονικής μέριμνας». Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου 4640/2019 (ΦΕΚ Α` 190/30.11.2019) για τη «Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Περαιτέρω εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21 ης Μάίου 2008 και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 3 του ως άνω νόμου. Με βάση την ως άνω διάταξη του άρθρου 1514 ΑΚ συνάγεται ότι σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων, η ρύθμιση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων γίνεται από το δικαστήριο, ενώ ως περιπτώσεις διαφωνίας αναφέρονται ενδεικτικά («ιδίως»), οι περιπτώσεις που ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει στη γονική μέριμνα ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησής της, ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου, ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου. Ένας τρόπος (λειτουργικής) κατανομής της γονικής μέριμνας συνιστά η ανάθεση ορισμένων λειτουργιών της (π.χ. επιμέλεια) στον ένα γονέα και των υπολοίπων (διοίκηση, περιουσία, εκπροσώπηση) στην από κοινού άσκηση. Αν η άσκηση της γονικής μέριμνας μοιραστεί ανάμεσα στους γονείς, λόγω διάστασής τους, ο γονέας στον οποίο έχει ανατεθεί η επιμέλεια αποφασίζει μόνος του για τα καθημερινά θέματα του τέκνου, δεν μπορεί, όμως, κατ` άρθρο 1519 ΑΚ να αποφασίζει μόνος του για θέματα που επηρεάζουν καίρια τη ζωή του τέκνου, ήτοι για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για σημαντικά ζητήματα της υγείας του, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, για τα οποία απαιτείται κοινή απόφαση των γονέων, διότι η κρίση για σημαντικά ζητήματα παραμένει στο πυρήνα της γονικής μέριμνας, που εν προκειμένω ανήκει και στους δύο (πρβλ. υπό το προισχύσαν δίκαιο ΑΠ 1321/1992, Αρμ.48.340, ΕφΘεσ 564/2008, Αρμ 2008/1836). Ωστόσο, ως προς τα τελευταία αυτά ζητήματα, για τα οποία απαιτείται κοινή απόφαση, αν ο γονέας που δεν ασκεί την επιμέλεια αδυνατεί για νομικούς ή πραγματικούς λόγους να συμπράξει ακόμα και ως προς το καίρια αυτά ζητήματα, τότε και αυτά ανατίθενται αποκλειστικά στον έτερο γονέα (άρθ. 1519 εδ. β` σε συνδυασμό με άρθρο 1510 τελ. εδάφιο). Ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων των τέκνων και της προσφυγής τους στο δικαστήριο, αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησής της είναι το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μια ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα, το οποίο (βέλτιστο συμφέρον) εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθέναν από αυτούς. Ο όρος «βέλτιστο συμφέρον» κατ’ ουσίαν, αποδίδει την ισχύουσα έννοια του «συμφέροντος του τέκνου», ο οποίος, όπως έχει εξειδικευθεί από τη νομολογία, δεν είναι δεκτικός διαβαθμίσεων και συνεπώς η εν λόγω ρύθμιση δεν εισάγει ουσιαστική/εννοιολογική διαφοροποίηση, αλλά μόνο λεκτική/ορολογική. Ως συμφέρον του τέκνου νοείται το σωματικό, υλικό, πνευματικό, ψυχικό, ηθικό και, γενικότερα, κάθε είδους συμφέρον το οποίο αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για την εξειδίκευση της αόριστης αυτής νομικής έννοιας παρέχονται για πρώτη φορά από τον νομοθέτη εκ των προτέρων προσδιοριστικά στοιχεία πέραν από το επιβαλλόμενο στον δικαστή καθήκον να σεβαστεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1511 παρ. 2 ΑΚ, η απόφαση του δικαστηρίου συνεκτιμά παραμέτρους, όπως την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με τις νόμιμες υποχρεώσεις του, δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο. Τα κριτήρια αυτά αναδεικνύονται από τον νομοθέτη και ισχυροποιούνται έναντι άλλων, χωρίς ωστόσο, να δεσμεύουν το δικαστήριο ως προς την ιεράρχηση ή την υιοθέτησή τους στο σύνολό τους. Στη δικαστική, συνεπώς, κρίση καταλείπεται ευρύ πεδίο ώστε, αφού ληφθούν υπόψη όλες οι σχέσεις και οι περιστάσεις, να καταλήξει σε ρύθμιση τέτοια, που να εξυπηρετείται καλύτερα το βέλτιστο συμφέρον του συγκεκριμένου ανηλίκου τέκνου με κριτήρια αξιολογικά, τα οποία αντλούνται, μεταξύ άλλων, και από τα πορίσματα της ψυχολογίας (ΑΠ 414/2010, ΑΠ 2130/2007 δημ. ΝΟΜΟΣ). Παρέχεται, συνεπώς, στον δικαστή η δυνατότητα να δίνει σε αυτή διαφορετικό περιεχόμενο σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, υπό το φως της ιδιαιτερότητας κάθε έννομης σχέσης και των υποκειμένων της (ΑΠ 1358/1995, βλ. και Π. Αγαλλοπούλου, σε Γεωργιάδη-
Σταθόπουλου ΑΚ, άρθρο 1511, αρ. 17), εξατομικεύοντας τα κριτήρια που καθορίζει ο νομοθέτης είτε κατά τρόπο ειδικό είτε κατά τρόπο γενικό και που αφορούν το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου. Η εξατομικευμένη κρίση γίνεται δεκτό ότι συνιστά και εφαρμογή της επιταγής του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος, η οποία αποκλείει τη στερεότυπη αντιμετώπιση ως προς την αξιολόγηση ατόμων και προσωπικών σχέσεων [βλ., αντί πολλών, Στ. Κουτσουμπίνα, Η συνταγματική θέση του ανηλίκου, σελ. 139 (150)]. Η κρίση του δικαστή πρέπει να σχηματίζεται, αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο (Απ. Γεωργιάδης, ό. π., σελ. 575). Έτσι, κρίσιμα προς τούτο στοιχεία, όπως έχουν υιοθετηθεί μέχρι σήμερα από τη νομολογία και τη θεωρία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανηλίκου τέκνου, και οι έως τότε δεσμοί του τέκνου με τους γονείς και (τυχόν) αδελφούς του. Για τον σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων. Επίσης, από τις ίδιες ως άνω διατάξεις συνάγεται και ότι το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου λαμβάνεται υπό ευρεία έννοια, προς διαπίστωση δε της συνδρομής του εξετάζονται πάντα τα επωφελή και πρόσφορα για τον ανήλικο στοιχεία και περιστάσεις. Ουσιώδους σημασίας είναι και η επισημαινόμενη στον νόμο ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του και η περί αυτού ρητώς εκφραζόμενη προτίμησή του, την οποία συνεκτιμά το δικαστήριο ύστερα και από τη στάθμιση του βαθμού της ωριμότητας του. Με δεδομένη την ύπαρξη του εν λόγω δεσμού του τέκνου προς τον συγκεκριμένο γονέα, αυτός θεωρείται ότι έχει τη δυνατότητα αποτελεσματικότερης διαπαιδαγώγησης προς όφελος του ανηλίκου και επομένως ότι είναι ο πλέον κατάλληλος για την επιμέλεια του, όμως υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι ο ιδιαίτερος αυτός δεσμός του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά και αβίαστα ως ψυχική στάση, η οποία είναι προϊόν της ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του ανηλίκου, που έχει τη στοιχειώδη ικανότητα διάκρισης. Πρέπει δε να λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη, ότι ο ανήλικος, που έχει ακόμη ατελή την ψυχοπνευματική ανάπτυξη και την προσωπικότητά του υπό διαμόρφωση, υπόκειται ευχερώς σε επιδράσεις και υποβολές των γονέων ή άλλων, οι οποίες, έστω και χωρίς επίγνωση γενόμενες, οδηγούν ασφαλώς στον σχηματισμό της μονομερούς διαμόρφωσης και προτίμησης προς τον ένα από τους γονείς, οπότε η προτίμησή του δεν εξυπηρετεί πάντοτε και το βέλτιστο συμφέρον του (ΑΠ 1016/2019, ΕφΑΔ & ΠολΔ 2020, σελ. 640, ΕφΠειρ 298/2021 δημ. ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, με το άρθρο 1520 ΑΚ καθιερώνεται ελάχιστο τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας του τέκνου με το γονέα με τον οποίο δεν διαμένει. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η καθιέρωση του ανωτέρω τεκμηρίου δημιουργεί μια υπαρκτή βάση διαλόγου μεταξύ των γονέων, ώστε να αποφεύγονται οι εντάσεις και οι διαφωνίες μεταξύ τους, ως προς το δικαίωμα επικοινωνίας του τέκνου με το γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, οι οποίες αποβαίνουν εν τέλει σε βάρος του τέκνου». Επιπλέον, από τη διατύπωση της ρύθμισης συνάγεται ότι το δικαίωμα επικοινωνίας του άρθρου 1520 ΑΚ είναι λειτουργικό δικαίωμα, όπως και το δικαίωμα της γονικής μέριμνας, διότι συνιστά και υποχρέωση του γονέα ο οποίος δεν διαμένει με το τέκνο. Ωστόσο, παρά την άνω πρόβλεψη εξακολουθεί, όπως και στο προϊσχύον δίκαιο, να μην υφίσταται αγώγιμη αξίωση, αφού όπως πάγια δέχεται μέχρι σήμερα η νομολογία και η θεωρία, δεν συνάδει με τη φύση της σχέσης γονέα και τέκνου αλλά και με το συμφέρον του τέκνου ο εξαναγκασμός του γονέα να επικοινωνεί με το τέκνο του, θέση η οποία εναρμονίζεται και με τον σκοπό των τροποποιήσεων που επήλθαν με τον ν. 4800/2021, όπως προσδιορίζεται στο άρθρο 1 του άνω νόμου που, όπως προειπώθηκε, είναι η «εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου». Άλλωστε, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ότι η πραγματική συγγενική σχέση δεν δημιουργείται ούτε διατηρείται με επιβαλλόμενη επικοινωνία και η δυνατότητα ή όχι επικοινωνίας με την εκτέλεση της σχετικής απόφασης. Και τούτο διότι, εφόσον πρόκειται για πράξη που αποκλειστικά εξαρτάται από τον υπόχρεο προσωπικώς, η εκτέλεση της απόφασης αυτής θα γινόταν κατά τις διατάξεις του άρθρου 946 παρ. 1 ΚΠολΔ, δεν θα επέφερε την πραγμάτωσή της, αφού η απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης κατά του υπόχρεου γονέα δεν εξασφαλίζει απαραίτητα την πραγμάτωσή της (Β. Βαθρακοκοίλη, ΕΡΝΟΜΑΚ, 2004, τόμος Ε`, άρθρο 1520, αριθμ. 5, σελ. 982, Ε. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, Οικογενειακό δίκαιο II (4η εκδ. 2008), σελ. 331). Περαιτέρω, ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Η εν λόγω ρύθμιση εισάγει μαχητό τεκμήριο ως προς τον χρόνο επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, καθοριζόμενου στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου, θέτει ως στόχο την ομαλή ψυχοπνευματική ανάπτυξη του τέκνου και την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του και ταυτόχρονα την αποφυγή δικαστικών διενέξεων και εντάσεων μεταξύ των γονέων, οι οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου (βλ. αιτιολογική έκθεση). «Συνολικός χρόνος» είναι αυτός που προσδιορίζεται ημερολογιακά, εναπόκειται δε στο δικαστήριο σε κάθε περίπτωση, κατ’ εφαρμογή του εδ. β` του ίδιου ως άνω άρθρου, δυνατότητα καθορισμού μικρότερου ή μεγαλύτερου χρόνου επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, με γνώμονα πάντοτε τη μη διατάραξη της καθημερινότητας του τέκνου. Η εκδοχή ότι για τον καθορισμό του χρόνου επικοινωνίας και τον υπολογισμό του τεκμηρίου πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο συνολικός «διαθέσιμος» χρόνος του τέκνου δημιουργεί περαιτέρω ασάφειες και άρα κίνδυνο για περαιτέρω δικαστικές διενέξεις μεταξύ των γονέων, ως προς τον προσδιορισμό του χρόνου αυτού (διαθέσιμου), ιδίως κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους οπότε είναι αυξημένες όχι μόνο οι καθημερινές υποχρεωτικές σχολικές δραστηριότητες του ανηλίκου τέκνου, αλλά και οι αναγκαίες εξωσχολικές δραστηριότητες που κατατείνουν στην ψυχοπνευματική του ανάπτυξη και την κοινωνική του ανέλιξη (αθλητικές, καλλιτεχνικές κ.α.), ενώ παράλληλα ανακύπτει ζήτημα αν για τον προσδιορισμό του χρόνου αυτού (διαθέσιμου) θα λαμβάνεται ή όχι ο χρόνος ανάπαυσης, ψυχαγωγίας και των κοινωνικών συναναστροφών του τέκνου και ιδίως με τους συνομηλίκους του, αλλά και για το ποια είναι η διάρκεια και ποιος είναι ο αναγκαίος χρόνος για την πραγμάτωση όλων των ανωτέρων, προκειμένου αφού υπολογισθούν χρονικά οι ανελαστικές (π.χ. σχολικές δραστηριότητες, ανάπαυση) και ελαστικές (πχ. ψυχαγωγία) ανωτέρω ανάγκες του ανηλίκου τέκνου να εξευρεθεί ο «διαθέσιμος» συνολικός χρόνος επί του οποίου θα ισχύσει το άνω τεκμήριο (βλ. ΜΠΑθ 4648/2021 αδημ.).
Στην προκειμένη περίπτωση, η αιτούσα, με την υπό κρίση αίτηση, όπως αυτή παραδεκτώς συμπληρώθηκε με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου αλλά και με το έγγραφο σημείωμά της, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 224 ΚΠολΔ, όπως επιτρεπτώς υποδείχθηκε, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 236 ΚΠολΔ [όπως αμφότερες οι άνω διατάξεις ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με το άρθρο 22 παρ.1 και 5, αντίστοιχα Ν. 3994/2011 (ΦΕΚ A` 165/25.7.2011)], από τη Δικαστή αυτού του Δικαστηρίου στα πλαίσια της υποχρέωσής της που καθιερώνεται από την προρρηθείσα διάταξη, με τα πραγματικά περιστατικά με τα οποία (η αιτούσα) επιχειρεί να θεμελιώσει το αίτημα ανάθεσης προσωρινά στην ίδια της αποκλειστικής άσκησης της επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων τέκνων της, εξαιτίας της επικαλούμενης διαφωνίας αυτής και του καθ` ου η αίτηση, κατά την από κοινού άσκησή της, εκθέτοντας ότι από το γάμο της με τον καθ` ου η αίτηση απέκτησε τρία (3) τέκνα, τον ……….. την………και τον………..ζητεί, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, κατ’ ορθή εκτίμηση των αιτημάτων της, α) να ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια του προσώπου των ως άνω ανηλίκων τέκνων της αποκλειστικά στην ίδια, καθόσον δεν είναι δυνατή η από κοινού με τον καθ’ ου εξακολούθηση άσκηση της επιμέλειας του προσώπου τους εξαιτίας των μεταξύ τους διαφωνιών και επειδή τούτο επιβάλλεται από το βέλτιστο συμφέρον των ανηλίκων τέκνων τους, β) να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ’ ου η αίτηση να της καταβάλει προσωρινά, για λογαριασμό των ως άνω ανηλίκων τέκνων της, μηνιαία διατροφή σε χρήμα ποσού 848,56 ευρώ για τον ανήλικο……, ποσού 645,31 ευρώ για την ανήλικη ……….. και ……….. ποσού 686,75 ευρώ για τον ανήλικο …….. προκαταβλητέα την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός, από την επίδοση της αίτησης, με τον νόμιμο τόκο από της καθυστερήσεως πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσεως μέχρι την εξόφληση, γ) να της επιτραπεί η μετοίκηση από την οικογενειακή στέγη, που βρίσκεται στην ……….. Αττικής, επί της οδού………… αριθμός …… και δ) να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ` ου η αίτηση να της παραχωρήσει τη χρήση των αναλυτικώς αναφερόμενων στο δικόγραφο της αίτησης κινητών πραγμάτων, τα οποία είναι απαραίτητα για τη χωριστή εγκατάσταση της ιδίας και των ανηλίκων τέκνων της, καθώς και να ρυθμιστεί η χρήση του αναφερόμενου στην αίτηση ΙΧΕ αυτοκινήτου, ώστε να παραχωρηθεί προσωρινά η χρήση αυτού στην ίδια. Τέλος, ζητεί να καταδικασθεί ο καθ` ου η αίτηση στη δικαστική της δαπάνη.
Με το ως άνω περιεχόμενο και αιτήματα, η κρινόμενη αίτηση, η οποία εκτιμάται ότι ασκείται από την αιτούσα τόσο ατομικά αναφορικά με το αίτημά της για ανάθεση επιμέλειας ανηλίκων προσώπων, καθόσον πρόκειται για αίτηση που αφορά στη ρύθμιση της επιμέλειας ανηλίκων και επομένως πρόκειται για δίκη μεταξύ των γονέων ατομικώς, αφού αυτοί είναι οι φορείς του σχετικού δικαιώματος και ταυτόχρονα καθήκοντος, όσο και για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων της, αναφορικά με το αίτημά της για καταβολή διατροφής σε αυτά, καθώς διάδικος στη δίκη διατροφής είναι το ίδιο το ανήλικο τέκνο ως δικαιούχος της διατροφής και όχι ο γονέας του, ο οποίος απλά το εκπροσωπεί (τούτο προκύπτει από το αιτητικό της αίτησης σε συνδυασμό με την όλη διατύπωση του ιστορικού του δικογράφου αυτής, ΑΠ 612/76, ΝοΒ 25. 5, ΕφΘεσ 748/1998, ΔΕΕ 1998/610, ΕφΑθ 4670/1993, ΕλλΔ/νη 35. 1624), παραδεκτώς φέρεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου που είναι αρμόδιο καθ’ ύλην και κατά τόπο (άρθρα 683 και 22 ΚΠολΔ) για να δικασθεί κατά την ειδική διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκαν ή τροποποιήθηκαν με τον ν. 4800/2021 (ΦΕΚ A` 81/21.5.2021) περί «Μεταρρυθμίσεων αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις», που κατά τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε`) του ίδιου νόμου εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς υποθέσεις επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου [την 16.09.2021 (άρθρο 30)] αμετάκλητη δικαστική απόφαση, 1394, 1485, 1486, 1489, 1493, 1496, 1498 ΑΚ, 176, 728, 729, 730 και 735 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος αυτής να επιτραπεί στην αιτούσα η μετοίκησή της από την οικογενειακή στέγη, το οποίο κρίνεται απορριπτέο ως μη νόμιμο, καθόσον η μετοίκηση μπορεί να ζητηθεί μόνο για την απομάκρυνση του άλλου συζύγου από την οικογενειακή στέγη και όχι για την απομάκρυνση της ιδίας της αιτούσας από αυτή, η οποία με βάση τη συνταγματική ελευθερία κίνησης, είναι ελεύθερη να αποχωρήσει οποτεδήποτε από την οικογενειακή στέγη, χωρίς να απαιτείται να λάβει δικαστική άδεια (ΜΠΘεσ 14/2015, ΜΠΤριπ 82/2014 δημ. ΝΟΜΟΣ, βλ. και Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, σελ. 432, Κατρά, Αγωγές Αστικού Κώδικα και Ενστάσεις, Στ` έκδοση, παρ. 117α, σελ. 1132, πρβλ. όμως και Κεραμέα – Κονδύλη – Νίκα – Κράνη ΕρμΚΠολΔ, τ. II, άρθρο 735, αρ. 2 σελ.1448). Εξάλλου, ο καθ’ ου η αίτηση, κατά την έναρξη της συζήτησης της υπόθεσης άσκησε, δια προφορικής δήλωσης της πληρεξούσιας δικηγόρου του, ανταίτηση, με την οποία, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, ζητεί κατ’ ορθή εκτίμηση των αιτημάτων του, να ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων τέκνων του, που έχει αποκτήσει από τον γάμο του με την καθ` ης η ανταίτηση, αποκλειστικά στον ίδιο καθόσον δεν είναι δυνατή η από κοινού με την τελευταία εξακολούθηση άσκηση της επιμέλειας του προσώπου τους εξαιτίας των μεταξύ τους διαφωνιών και επειδή τούτο επιβάλλεται από το βέλτιστο συμφέρον των ανηλίκων τέκνων τους και επικουρικά, ήτοι για την περίπτωση που η επιμέλεια του προσώπου τους ανατεθεί αποκλειστικά στη μητέρα τους, ζητεί να ρυθμιστεί προσωρινά το δικαίωμα της επικοινωνίας του με τα ανήλικα τέκνα του, κατά τον τρόπο που ο ίδιος υποδεικνύει. Η ανταίτηση ασκήθηκε παραδεκτά (Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, Δ` έκδοση, σελ. 33) και είναι νόμιμη, στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518 και 1520 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκαν ή τροποποιήθηκαν με τον ν. 4800/2021 (ΦΕΚ A` 81/21.5.2021) περί «Μεταρρυθμίσεων αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις», που κατά τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε`) του ίδιου νόμου εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς υποθέσεις επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου [την 16.09.2021 (άρθρο 30)] αμετάκλητη δικαστική απόφαση, 176 και 735 ΚΠολΔ. Πρέπει, συνεπώς, η ένδικη αίτηση και η προαναφερθείσα ανταίτηση, συνεκδικαζόμενες, να εξετασθούν περαιτέρω και από ουσιαστική άποψη.
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος της αιτούσας – καθ’ ης η ανταίτηση, …….. και του μάρτυρος του καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντος, ………… που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν με επίκληση, από τη με αριθμό …./10.11.2021 ένορκη βεβαίωση του ………που δόθηκε ενώπιον της συμβολαιογράφου ………….. και τις με αριθμό ………/10.11.2021 και ………./10.11.2021 ένορκες βεβαιώσεις των …….. και ……….. αντίστοιχα, που δόθηκαν ενώπιον της Ειρηνοδίκη Αθηνών, Μαρίας Κατσανάκη, τις οποίες προσκομίζει η αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση και από την από 08.11.2021 ένορκη βεβαίωση του ……… που δόθηκε ενώπιον του δικηγόρου Αθηνών, ……….. (κατ’ άρθρο 74 παρ. 6 του ν. 4690/2020) την οποία προσκομίζει ο καθ’ ου η αίτηση – ανταιτών (να σημειωθεί δε ότι για τις ένορκες βεβαιώσεις που προσκομίζονται στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, δεν απαιτείται κλήτευση του αντιδίκου αυτού που τους προσκομίζει – ΑΠ 881/2013, ΝοΒ 2013/61, ΑΠ 1857/2011, ΝοΒ 2012/1227), τις προσκομιζόμενες από την αιτούσα – καθ` ης η ανταίτηση και μη αμφισβητούμενες από τον καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντα φωτογραφίες και τους ισχυρισμούς των διαδίκων που ανέπτυξαν προφορικά οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους και στη συνέχεια περιέλαβαν στο σημείωμα που κατέθεσαν, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Οι διάδικοι σύζυγοι τέλεσαν πολιτικό γάμο στο Δήμο ……… Αττικής στις 26.05.2005, ο οποίος, στη συνέχεια, ιερολογήθηκε, σύμφωνα με τους Κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στον Ιερό Ναό ………. στην……… Αττικής στις 24.09.2005. Από τον γάμο τους αυτό απέκτησαν τρία (3) τέκνα, τον ………., την ……… και τον ………, που γεννήθηκαν στις ……../2006, ………/2009 και ………/2010, αντίστοιχα. Η έγγαμη συμβίωσή τους δεν εξελίχθηκε ομαλά, καθώς ενώ οι διάδικοι σύζυγοι συνέχισαν να συμβιώνουν στην οικογενειακή τους στέγη που βρίσκεται στην ……….. Αττικής, επί της οδού ……. αριθμός …. από το έτος 2016 και εντεύθεν εξέλειψε οριστικά το βουλητικό στοιχείο (animus) της έγγαμης συμβίωσής τους, διότι έκτοτε, ναι μεν συγκατοικούσαν και συνεχίζουν να συγκατοικούν στην ως άνω οικία, πλην όμως διαβιούν σε διαφορετικούς χώρους και χωρίς να έχουν μεταξύ τους σωματική, πνευματική ή ψυχική επαφή και χωρίς να υπάρχει σε αυτούς πλέον πρόθεση κοινωνίας βίου. Ωστόσο, κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, ήτοι από το έτος 2016 έως και σήμερα συνέχισαν να συμβιώνουν στην ίδια οικία με σκοπό να μην διαταραχθεί η καθημερινότητα και ιδίως η ψυχική υγεία των τριών (3) ανηλίκων τέκνων τους. Πλην όμως, κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, πιθανολογήθηκε ότι η συμβίωσή τους στην ίδια στέγη δεν είναι δυνατή, λόγω των εντάσεων που δημιουργούνται μεταξύ τους κυρίως για λόγους που αφορούν στην ανατροφή και τη φροντίδα των τέκνων τους γενικότερα, γεγονός, άλλωστε, το οποίο εισπράττουν και τα τελευταία, με αποτέλεσμα πλέον η κοινή συμβίωση απάντων να μην είναι προς το βέλτιστο συμφέρον αυτών. Για το λόγο αυτό η αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση έχει την πρόθεση να αποχωρήσει από την οικογενειακή στέγη, καθώς έχει ήδη μισθώσει οικία στην …….. Αττικής, ζητώντας με την υπό κρίση αίτησή της να της ανατεθεί αποκλειστικά η επιμέλεια του προσώπου των ως άνω ανηλίκων τέκνων της, προκειμένου να διαμείνει με αυτά στην ως άνω μισθωμένη οικία. Ειδικότερα, πιθανολογήθηκε ότι μεταξύ των διαδίκων συζύγων δημιουργούνται έριδες λόγω της γενικότερης διαφωνίας τους στην ανατροφή και τη φροντίδα των ανηλίκων τέκνων τους, οι οποίες αφορούν ιδίως στη συμπεριφορά απέναντι σε αυτά, αλλά και στα θέματα της εκπαίδευσής τους και της υγείας του ανηλίκου ………… Συγκεκριμένα, πιθανολογήθηκε ότι ο καθ’ ου η αίτηση – ανταιτών αντιμετωπίζει τα τέκνα του με ιδιαίτερη αυστηρότητα, τα επιπλήττει και ενίοτε τα βάζει τιμωρία λ.χ. δεν τους επιτρέπει να παρακολουθήσουν τις αθλητικές τους δραστηριότητες ή τα βάζει να στέκονται όρθια κοντά στον τοίχο, για λόγους και αιτίες που δεν δικαιολογούν την ανωτέρω συμπεριφορά, δημιουργώντας σε αυτά ένα μόνιμο αίσθημα φόβου, με αποτέλεσμα η αιτούσα – καθ` ης η ανταίτηση να αντιλέγει σε αυτό, ενώ, άλλοτε, προσπαθώντας να μην οξύνει τα πράγματα, δεν αντιδρά, ανεχόμενη τη συμπεριφορά αυτή του καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντος. Επίσης, ο καθ’ ου η αίτηση-ανταιτών έχει τοποθετήσει στην οικία τους κάμερες παρακολούθησης, για λόγους ασφαλείας της οικίας, πλην όμως, χρησιμοποιεί αυτές και για παρακολούθηση της ίδιας της αιτούσας – καθ’ ης η ανταίτηση αλλά και των τέκνων του, αφού κάποιες φορές έχει στείλει στον ανήλικο ……… φωτογραφίες από το κινητό του που απεικονίζουν τον τελευταίο σε διάφορους χώρους της οικίας τους καθώς και στην αυλή αυτής, γεγονός το οποίο δημιουργεί στα ανήλικα την αίσθηση ότι παρακολουθεί τις κινήσεις τους, προκαλώντας σε αυτά μία γενικότερη ανασφάλεια και αίσθηση παραβίασης της ιδιωτικότητάς τους. Επίσης, υπάρχει διαφωνία μεταξύ των διαδίκων συζύγων για την αθλητική δραστηριότητα της ανήλικης ……….. καθώς η μεν αιτούσα – καθ` ης η αίτηση συναινεί στη συμμετοχή της σε πρωταθλήματα και αγώνες της πολεμικής τέχνης ΤΑΕ KWON DO, της οποίας η ανήλικη είναι αθλήτρια και μάλιστα σε προχωρημένο επίπεδο και με πολλές διακρίσεις, κατά τα παρακάτω ειδικότερα αναφερόμενα, ενώ ο καθ’ ου η αίτηση – ανταιτών έχει την άποψη ότι δεν θα πρέπει να συνεχίσει στο αγωνιστικό κομμάτι της συγκεκριμένης πολεμικής τέχνης, για τον λόγο ότι, καθ’ υπόδειξη του προπονητή της, σε περίπτωση τραυματισμού της στους αγώνες ο αθλητικός σύλλογος στον οποίο αγωνίζεται η ανήλικη ………., δεν θα φέρει καμία ευθύνη. Ωστόσο, σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, αυτό συμβαίνει σε πολλούς αθλητικούς συλλόγους και είναι σύνηθες ως γεγονός, ενώ, άλλωστε, η ανήλικη …….., όπως προεκτέθηκε, ασχολείται με αγώνες εδώ και πολλά έτη. Επίσης, ο ανήλικος παρουσιάζει «ειδικές μαθησιακές δυσκολίες» και συγκεκριμένα δυσαναγνωσία και δυσορθογραφία, όπως τούτο προκύπτει από τη με αριθμό πρωτοκόλλου ………/06.2020 έκθεση αξιολόγησης-γνωμάτευση του 1ου Κ.Ε.Σ.Υ.Αττικής του Κέντρου Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Αττικής του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Για τον λόγο αυτό στις αρχές του καλοκαιριού του έτους 2020 η αιτούσα – καθ` ης η ανταίτηση υπέβαλε αίτηση στην αρμόδια αρχή προκειμένου ο ανήλικος ………. να εξετάζεται στο σχολείο προφορικά αλλά και για να μπορέσει να συμμετάσχει μελλοντικά στις πανελλήνιες εξετάσεις εξεταζόμενος μόνο προφορικά, όπως άλλωστε συστηνόταν και στην ανωτέρω έκθεση αξιολόγησης – γνωμάτευση. Και ενώ η αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση ανέμενε την απάντηση, λόγω αργοπορίας αυτής, επικοινώνησε περί τα μέσα του μηνός Ιουλίου του ίδιου έτους με το Κ.Ε.Σ.Υ. ……., απ’ όπου, ωστόσο, ενημερώθηκε ότι ο καθ` ου η αίτηση – ανταιτών έχει ήδη λάβει την απάντηση από τα τέλη του μηνός Ιουλίου. Ωστόσο, εκείνος δεν την ενημέρωσε για το έγγραφο που παρέλαβε, γνωρίζοντας πόσο κρίσιμο ήταν για την φοίτηση του στο σχολείο και για τη μελλοντική αντιμετώπισή του στις γραπτές δοκιμασίες. Τέλος, ένα δείγμα της γενικότερης διαφωνίας των διαδίκων συζύγων για τα θέματα που αφορούν στην εν γένει ανατροφή των ανηλίκων τέκνων τους είναι και το γεγονός ότι στις 01.11.2021 η αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση απέστειλε στον καθ` ου η αίτηση-αιτούντα την από 28.10.2021 εξώδικη δήλωση, με την οποία τον ενημέρωνε ότι ο ανήλικος ……… επιθυμεί να επισκεφτεί κάποιον ειδικό επιστήμονα -παιδοψυχίατρο, προκειμένου να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη ευχέρεια τις ως άνω μαθησιακές του δυσκολίες, γεγονός για το οποίο η ίδια εξέφραζε τη συναίνεσή της, ενημερώνοντάς τον μάλιστα ότι, μετά από σχετική έρευνα, κατέληξε ότι κατάλληλος προς τούτο είναι ο παιδοψυχίατρος ………….. ο οποίος για να σχηματίσει πληρέστερη εικόνα θα χρειαστεί συνεδρίες και με τους ίδιους τους γονείς, ζητώντας μετά ταύτα τη συνεργασία του. Επίσης, με την ίδια ως άνω εξώδικη δήλωση τον ενημέρωνε ότι άπαντα τα ανήλικα τέκνα τους επιθυμούν να εκφράσουν την άποψή τους στο Δικαστήριο για την προκειμένη υπόθεση. Σε απάντηση του παραπάνω εξωδίκου ο καθ` ου η αίτηση – ανταιτών απέστειλε στην αιτούσα – καθ` ης η ανταίτηση την από 03.11.2021 εξώδικη δήλωση – απάντηση, που της επέδωσε στις 05.11.2021, με την οποία, χωρίς κανέναν στην πραγματικότητα ουσιαστικό αντίλογο, δήλωσε τη μη συναίνεσή του τόσο για την εξέταση του ανηλίκου ………….. από τον ανωτέρω παιδοψυχίατρο όσο και για την εμφάνιση των τέκνων τους στο Δικαστήριο, θεωρώντας ότι τα τελευταία έχουν επηρεαστεί από την ίδια την αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση και για τον λόγο αυτό η γνώμη τους δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη. Με βάση όλα τα ανωτέρω στοιχεία, πιθανολογείται ότι υπάρχει διαφωνία των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων τους, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 1514 παρ. 2 ΑΚ, ως αυτό ισχύει, σύμφωνα και με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω στη μείζονα σκέψη της παρούσας. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση είναι φιλόστοργη μητέρα και ικανή να διαπαιδαγωγήσει σωστά τα ως άνω ανήλικα τέκνα της, ……. και ……. ηλικίας 15 1/2, 13 1/2 και 11 ετών περίπου, αντίστοιχα και είναι το καταλληλότερο πρόσωπο για την ανατροφή τους, αφού αυτή τα περιβάλλει με τη στοργή και τη φροντίδα της και παρέχει όλα τα εχέγγυα για τη σωστή ανατροφή και διαπαιδαγώγησή τους. Επιπλέον, πιθανολογείται ότι η μητέρα ανταποκρίνεται πλήρως στα καθήκοντα της έναντι των τέκνων της, εξασφαλίζοντας συνθήκες ηρεμίας, σταθερότητας και ασφαλούς διαβίωσής τους. Συνεπώς, πιθανολογείται ότι συντρέχουν εν προκειμένω οι εκ του νόμου (άρθρο 1514 παρ. 2, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με τον ν. 4800/2021) προϋποθέσεις, ώστε το παρόν Δικαστήριο να αναθέσει προσωρινά μέρος της γονικής μέριμνας και δη την επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων συζύγων αποκλειστικά στην αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση μητέρα τους, παρεκκλίνοντας από την από κοινού άσκηση του συνόλου της γονικής μέριμνας από αμφότερους τους διαδίκους γονείς τους, σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσής τους, όπως αυτή ορίζεται με τη διάταξη του άρθρου 1513 παρ. 1, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με τον ως άνω νόμο 4800/2021. Μετά ταύτα το Δικαστήριο, με αποκλειστικό γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον των ως άνω ανηλίκων τέκνων, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές τους ανάγκες, λαμβάνοντας υπόψη και τη γνώμη εκάστου εξ αυτών, τα οποία έχουν απολύτως συγκροτημένη σκέψη και λόγο καθώς και την απαιτούμενη, εκ της ηλικίας τους, ωριμότητα, κρίνει ότι η επιμέλεια του προσώπου τους πρέπει να ανατεθεί προσωρινά στην αιτούσα – καθ` ης η ανταίτηση μητέρα τους αποκλειστικά, η οποία τα φροντίζει και τα αγαπά και παρέχει την αναγκαία επάρκεια να επωμισθεί το λειτουργικό αυτό καθήκον και να φροντίσει για την ανατροφή, επίβλεψη, μόρφωση και την εκπαίδευσή τους. Κατόπιν τούτων, συντρέχει λόγος να ρυθμιστεί το δικαίωμα της επικοινωνίας του καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντος με τα ως άνω ανήλικα τέκνα του, με τον οποίο αυτά δεν θα διαμένουν, καθώς ο τελευταίος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτά, στην οποία περιλαμβάνονται τόσο η φυσική παρουσία και η επαφή του με τα τέκνα, όσο και η διαμονή των τέκνων στην οικία του, επιβαλλόμενη και για λόγους ομαλής ψυχοπνευματικής και συναισθηματικής τους ανάπτυξης (ΑΠ 659/1998, ΝοΒ47/1412, ΕφΘεσ 738/2009 ΝΟΜΟΣ).
Λαμβάνοντας δε υπόψη όλες τις παραπάνω συντρέχουσες περιστάσεις της προκείμενης υπόθεσης, τις βιοτικές συνθήκες, την ηλικία των τέκνων, με αποκλειστικό γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον τους, όπως καθορίζεται από τις βιοτικές και ψυχικές ανάγκες τους, το Δικαστήριο κρίνει ότι η επικοινωνία του καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντος με τα ανήλικα τέκνα του πρέπει να καταλαμβάνει το ένα τρίτο (1/3) του συνολικού τους χρόνου. Ενόψει τούτων, πρέπει να ρυθμισθεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας του καθ` ου η αίτηση – ανταιτούντος πατέρα με τα ανήλικα τέκνα του, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην οικεία νομική σκέψη, ημερολογιακά, ως ακολούθως : 1) κάθε Δευτέρα και Τετάρτη εκάστης εβδομάδας από ώρα 16:00` έως ώρα 21:30`, 2) κάθε πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο εκάστου μηνός από ώρα 20:00` της Παρασκευής έως ώρα 20:00` της Κυριακής, 3) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 17:00` της 24ης Δεκεμβρίου έως ώρα 18:00` της 30ης Δεκεμβρίου, κατά δε τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 17:00` της 31ης Δεκεμβρίου έως ώρα 18:00` της 6ης Ιανουάριου, 4) κατά τις εορτές του Πάσχα και ειδικότερα, κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 17.00 της Μεγάλης Δευτέρας έως ώρα 18:00` της Κυριακής του Πάσχα, κατά δε τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 17:00` της Δευτέρας του Πάσχα έως ώρα 18.00 της Κυριακής του Θωμά και 5) κατά τις θερινές διακοπές ολόκληρο το μήνα Ιούλιο ή ολόκληρο τον μήνα Αύγουστο, κατόπιν ειδικότερης συνεννόησης των διαδίκων γονέων, λαμβάνοντας υπόψη και το βέλτιστο συμφέρον των τέκνων τους. Σε όλες τις προαναφερόμενες περιπτώσεις τα ανήλικα θα παραλαμβάνονται από την κατοικία της μητέρας τους, η οποία υποχρεώνεται να τα παραδίδει, κατά τα προαναφερόμενα εναρκτήρια χρονικά σημεία, στον πατέρα τους, ο οποίος, αντιστοίχως, υποχρεούται να τα επαναφέρει στην οικία της μητέρας τους, κατά τα οριζόμενα ανωτέρω καταληκτικά χρονικά σημεία, ενώ η προαναφερόμενη υπό στοιχείο 1 και 2 επικοινωνία δεν θα ισχύει στις παραπάνω περιπτώσεις υπό στοιχεία 3, 4 και 5, δηλαδή κατά τη διάρκεια των εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα, καθώς και κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών κάθε έτους. Επίσης, όσον αφορά το αίτημα της αιτούσας στην υπό κρίση αίτηση να της αποδοθούν προσωρινά κατά χρήση κινητά πράγματα του συζυγικού οίκου και συγκεκριμένα τα προσωπικά πράγματα της ιδίας και των ανηλίκων τέκνων της (ρουχισμός, βιβλία κτλ), καθώς και τα έπιπλα των παιδικών δωματίων των τέκνων της, αυτό (το αίτημα) πρέπει να γίνει δεκτό ως και ουσιαστικά βάσιμο, καθόσον πιθανολογήθηκε ότι τα ανωτέρω κινητά είναι απολύτως απαραίτητα για την επικείμενη χωριστή εγκατάσταση της ιδίας και των τέκνων της στην ως άνω μισθωμένη οικία. Αντιθέτως, το αίτημα να της αποδοθεί η χρήση του με αριθμό κυκλοφορίας ….. ΙΧΕ αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής ……, τύπου ….., που ανήκει κατά κυριότητα στον καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντα και χρησιμοποιείται από αυτόν, δεν πιθανολογείται ως και ουσιαστικά βάσιμο, καθώς δεν πιθανολογήθηκε ότι συντρέχει κάποια επείγουσα περίπτωση να της αποδοθεί η χρήση του ανωτέρω ΙΧΕ αυτοκινήτου, αφού, κατά τα παρακάτω ειδικότερα αναφερόμενα, η αιτούσα – καθ` ης η ανταίτηση είναι κυρία και κάτοχος ενός έτερου ΙΧΕ αυτοκινήτου και συγκεκριμένα του με αριθμό κυκλοφορίας ….. ΙΧΕ αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής …….., τύπου ……..το οποίο δύναται να ικανοποιήσει, κατά την παρούσα χρονική στιγμή, τις ανάγκες μετακίνησης τόσο της ιδίας όσο και των τέκνων της, αφού σύμφωνα και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, είναι δυνατή η μετακίνηση της ιδίας και των τριών ανηλίκων τέκνων της ταυτοχρόνως, παρά τη μικρή χωρητικότητα του συγκεκριμένου οχήματος. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα, πιθανολογήθηκε ότι τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων αδυνατούν να διαθρέψουν τον εαυτό τους, καθόσον στερούνται πλήρως εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή και δεν έχουν τη δυνατότητα, λόγω της ηλικίας τους, να εργαστούν. Συνεπώς, υπόχρεοι προς διατροφή τους είναι οι γονείς τους από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις οικονομικές του δυνάμεις, ενώ το μέτρο της διατροφής τους πρέπει να προσδιοριστεί με βάση τις ανάγκες τους, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες διαβίωσής τους και θα περιλαμβάνει όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση, την περίθαλψη και ανατροφή τους. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα πιθανολογήθηκε ότι ο ανταιτών – καθ` ου η αίτηση είναι αστυνομικός και υπηρετεί ως στη Διεύθυνση ………, με μηνιαίες αποδοχές που ανέρχονται στο ποσό των 2.300,00 ευρώ περίπου κατά μέσο όρο, καθώς υπάρχουν και νυχτερινές υπηρεσίες και εργασία σε πενθήμερο που δεν είναι πάντοτε σταθερές (βλ. το εκκαθαριστικό σημείωμα του έτους 2020 της Δ.Ο.Υ. … Αθηνών σε συνδυασμό με τα ηλεκτρονικά αναλυτικά σημειώματα αποδοχών ενδεικτικών μηνών των ετών 2020 και 2021). Μετά την αποχώρηση της αιτούσας – καθ’ ης η ανταίτηση και των τέκνων της από την οικογενειακή στέγη που βρίσκεται στην………. Αττικής, επί της οδού ……….. αριθμός ….., ο καθ’ ου η αίτηση – ανταιτών θα συνεχίσει να διαμένει σε αυτήν, συνιδιοκτησίας του ιδίου και της αιτούσας – καθ’ ης η ανταίτηση και συνεπώς δεν βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, βαρύνεται, όμως, με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας αυτής. Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι ο καθ` ου η αίτηση – ανταιτών έλαβε δάνειο από την Τράπεζα ……., για την αποπληρωμή του οποίου βαρύνεται μηνιαίως με το ποσό των 550,00 ευρώ (βλ. σχετικό έγγραφο της ως άνω τράπεζας με ανάλυση δόσεων του δανείου). Ωστόσο, η ανωτέρω μηνιαία δαπάνη του καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντος για την εξυπηρέτηση του ως άνω δανείου του, δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματά του, αλλά λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του, η οποία πρέπει να εκληφθεί ότι μειώνεται κατά το ανωτέρω οφειλόμενο ποσό, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής του (ΑΠ 953/2015, ΑΠ 1402/2005 δημ. ΝΟΜΟΣ). Επίσης, πιθανολογήθηκε ότι ο καθ’ ου η αίτηση – ανταιτών έχει την ψιλή κυριότητα επί ποσοστού 75% εξ αδιαιρέτου επί ενός ακινήτου που βρίσκεται στον …….., επί της οδού ……… αριθμός ….. καθώς και την ψιλή κυριότητα επί δύο (2) αγροτεμαχίων που βρίσκεται στη ……… (βλ. τη Δήλωση Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων-Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου ν. 4223/2013 του έτους 2021). Η ως άνω ακίνητη περιουσία του καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντος δεν πιθανολογήθηκε ότι του αποφέρει κάποιο εισόδημα, πλην, όμως, και η απρόσοδη περιουσία λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο για τον καθορισμό της συμβολής κάθε γονέα στην υποχρέωσή του προς διατροφή του ανηλίκου τέκνου του (Ολ. ΑΠ 9/1991, ΑΠ 1638/2002, ΑΠ 161/2002 ό.π.). Επιπλέον, πιθανολογήθηκε ότι ο καθ` ου η αίτηση – ανταιτών είναι κύριος α) του με αριθμό κυκλοφορίας ……….. ΙΧΕ αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής ……….., τύπου ………, με άδεια πρώτης κυκλοφορίας ………, το οποίο απέκτησε το 2020 λόγω κληρονομιάς από τον πατέρα του, β) του με αριθμό κυκλοφορίας ………. ΙΧΕ αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής ……., τύπου ……… με άδεια πρώτης κυκλοφορίας 2002, γ) του με αριθμό κυκλοφορίας ………αγροτικού αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής ……., τύπου ……. με άδεια πρώτης κυκλοφορίας 2017, το οποίο απέκτησε το 2020 λόγω κληρονομιάς από τον πατέρα του και δ) της με αριθμό κυκλοφορίας …….. δίκυκλης μοτοσικλέτας, εργοστασίου κατασκευής ………, με άδεια πρώτης κυκλοφορίας …../2004.
Επίσης, ο καθ` ου η αίτηση – ανταιτών χρησιμοποιεί, πέραν των ανωτέρω οχημάτων, και τη με αριθμό κυκλοφορίας …….. δίκυκλη μοτοσικλέτα, εργοστασίου κατασκευής …….., με άδεια πρώτης κυκλοφορίας 2004, η οποία φαίνεται ότι ανήκει κατά κυριότητα στην αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση. Άλλα εισοδήματα, πόρους από οποιαδήποτε πηγή ή περιουσιακά στοιχεία δεν πιθανολογήθηκε ότι διαθέτει ο καθ’ ου η αίτηση – ανταιτών, που δεν βαρύνεται με υποχρέωση διατροφής τρίτων προσώπων, πέραν των ως άνω ανηλίκων τέκνων του, οι δε λοιπές ανάγκες διαβίωσής του είναι αντίστοιχες ατόμων παρόμοιας με αυτόν ηλικίας. Περαιτέρω, η αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση είναι αστυνομικός, με μηνιαίες αποδοχές που ανέρχονται στο ποσό των 1.500,00 ευρώ περίπου (βλ. το εκκαθαριστικό σημείωμα του έτους 2020 της Δ.Ο.Υ. … Αθηνών). Από τον Ιούλιο του έτους 2021 έχει ήδη μισθώσει οικία στην ……. Αττικής, επί της οδού ………, στην οποία πρόκειται να διαμείνει μαζί με τα ανήλικα τέκνα της, των οποίων με την παρούσα της ανατίθεται η αποκλειστική επιμέλεια του προσώπου τους, για το οποίο καταβάλλει ως μίσθωμα το ποσό των 450,00 ευρώ μηνιαίως (βλ. το από 16.07.2021 αντίγραφο υποβληθείσας δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας). Συνεπώς, βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, καθώς και με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας αυτής κατά το μέρος που της αναλογούν. Επιπλέον, πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα – καθ` ης η ανταίτηση καταβάλλει μηνιαίως το ποσό των 575,00 ευρώ για την αποπληρωμή δανείου που έχει λάβει από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, το οποίο παρακρατείται μηνιαίως από τον μισθό της. Ωστόσο, η ανωτέρω μηνιαία δαπάνη της αιτούσας – καθ’ ης η ανταίτηση για την εξυπηρέτηση του ως άνω δανείου της, δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματά της, αλλά λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας της, η οποία πρέπει να εκληφθεί ότι μειώνεται κατά το ανωτέρω οφειλόμενο ποσό, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής της (ΑΠ 953/2015, ΑΠ 1402/2005 δημ. ΝΟΜΟΣ). Επίσης, είναι κυρία του με αριθμό κυκλοφορίας …….. ΙΧΕ αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής …….., τύπου …….., με άδεια πρώτης κυκλοφορίας 2010, το οποίο και χρησιμοποιεί, καθώς και της με αριθμό κυκλοφορίας ………. δίκυκλης μοτοσικλέτας, εργοστασίου κατασκευής ……., με άδεια πρώτης κυκλοφορίας 2004, η οποία, ωστόσο, όπως προεκτέθηκε, βρίσκεται στην κατοχή του καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντος. Άλλα εισοδήματα, πόρους από οποιαδήποτε πηγή ή περιουσιακά στοιχεία δεν πιθανολογήθηκε ότι διαθέτει η αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση, που δεν βαρύνεται με υποχρέωση διατροφής τρίτων προσώπων, πέραν των ως άνω ανηλίκων τέκνων της, οι δε λοιπές ανάγκες διαβίωσής της είναι αντίστοιχες ατόμων παρόμοιας με αυτήν ηλικίας. Περαιτέρω, τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, ………και ……., όπως προαναφέρθηκε, θα διαμένουν με την αιτούσα – καθ’ ης η ανταίτηση μητέρα τους στην ως άνω μισθωμένη οικία και συνεπώς βαρύνονται με δαπάνες στέγασης, καθώς και με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας αυτής κατά το μέρος που τους αναλογούν. Κατά το τρέχον σχολικό έτος (2021 -2022) ο ανήλικος ………είναι μαθητής της Α` τάξης του Λυκείου, η ανήλικη ……. είναι μαθήτρια της Α` τάξης του Γυμνασίου και ο ανήλικος ……….είναι μαθητής της Στ` τάξης του Δημοτικού και φοιτούν σε δημόσια σχολεία. Για την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας άπαντα τα τέκνα παρακολουθούν ιδιαίτερα μαθήματα για τα οποία απαιτείται το ποσό των 200,00 ευρώ μηνιαίως για τον ………και το ποσό των 270,00 ευρώ μηνιαίως για αμφότερα τα έτερα ανήλικα τέκνα, τα οποία παρακολουθούν μαζί το μάθημα των αγγλικών. Για την αθλητική τους δραστηριότητα τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων συζύγων, ……. και …….., παρακολουθούν μαθήματα πολεμικών τεχνών TAE KWON DO στον Αθλητικό Σύλλογο ……… για τα οποία απαιτείται το ποσό των 170,00 ευρώ μηνιαίως για την ….. και το ποσό των 90,00 ευρώ μηνιαίως για τον ………. (βλ. ενδεικτικά τις αποδείξεις του παραπάνω Αθλητικού Συλλόγου). Επίσης, ο ανήλικος ……….., ο οποίος και αυτός παρακολουθούσε κατά το προηγούμενο έτος μαθήματα TAE KWON DO, το κόστος των οποίων ανερχόταν στο ποσό των 170,00 ευρώ μηνιαίως, πλέον παρακολουθεί μαθήματα Kick Boxing στον ίδιο ως άνω Αθλητικό Σύλλογο, για τα οποία απαιτείται μηνιαίως το ποσό των 170,00 ευρώ. Επίσης, πιθανολογήθηκε ότι άπαντα τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων συζύγων, εκτός από την εκμάθηση των παραπάνω πολεμικών τεχνών, ως μέλη του Αθλητικού Συλλόγου ……….., συμμετέχουν και σε πρωταθλήματα, Πανελλήνια, Πανευρωπαϊκά και Διασυλλογικά, για τη συμμετοχή στα οποία απαιτείται η καταβολή παραβόλου, ποσού 70,00 ευρώ, 100,00 ευρώ και 35,00 – 45,00 ευρώ, αντίστοιχα, ενώ, επίσης, κατά τη συμμετοχή της ανήλικης…………και του ανήλικου…………, στις εξετάσεις της παγκόσμιας ομοσπονδίας TAE KWON DO, απαιτείται το ποσό των 250,00 ευρώ (βλ. την από 09.11.2021 βεβαίωση του ανωτέρω αθλητικού συλλόγου). Επιπλέον, ο ανήλικος παρακολουθεί και μαθήματα ποδοσφαίρου στο ποδοσφαιρικό σωματείο ………… για τα οποία απαιτείται το ποσό των 30 ευρώ μηνιαίως (βλ. ενδεικτικά την απόδειξη του μηνός Νοεμβρίου του ως άνω σωματείου). Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι η δαπάνη για μαθήματα ιδιαίτερων μαθημάτων στα φιλολογικά μαθήματα, ύψους 160,00 ευρώ μηνιαίως, για τον ανήλικο ………, δεν πιθανολογήθηκε ως ουσιαστικά βάσιμη, καθώς δεν προσκομίσθηκε κανένα σχετικό αποδεικτικό στοιχείο, ούτε άλλωστε αναφέρθηκε από τη μάρτυρα της αιτούσας – καθ’ ης η ανταίτηση, ότι ο ανήλικος ………… παρακολουθεί τα ανωτέρω μαθήματα. Κατά τα λοιπά οι δαπάνες διαβίωσης των ως άνω ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, ήτοι σίτισης, ένδυσης, ψυχαγωγίας, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κ.λ.π., πιθανολογήθηκε ότι είναι οι συνήθεις δαπάνες παιδιών αντίστοιχης με αυτά ηλικίας. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, η κατά μήνα διατροφή για τα ανήλικα τέκνα τους, προσδιοριζόμενη από τις συνθήκες ζωής και ανταποκρινόμενη στα απαραίτητα έξοδα για τις ως άνω αναφερόμενες αιτίες, πιθανολογείται ότι πρέπει να καθοριστεί στο ποσό των 650,00 ευρώ για τον ανήλικο , στο ποσό των 550,00 ευρώ για την ανήλικη ………. και στο ποσό των 500,00 ευρώ για τον ανήλικο ……….. Δεδομένου, όμως, ότι νομίμως υποβλήθηκε από τον καθ’ ου η αίτηση – ανταιτούντα η ένσταση συνεισφοράς της αιτούσας – καθ` ης η ανταίτηση στη μηνιαία διατροφή των ανηλίκων τέκνων τους (άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ), αφού η αιτούσα με την αίτησή της ζητεί από τον καθ` ου η αίτηση ως διατροφή το σύνολο των αναγκών των τέκνων της και όχι μόνο εκείνο το μέρος, που βαρύνει κατ` αναλογία αυτόν (καθ` ου), πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονομικής δυνατότητας κάθε γονέα στο σύνολο των εισοδημάτων του. Με τα δεδομένα αυτά ο καθ’ ου η αίτηση – ανταιτών πρέπει να μετέχει στην ανάλογη διατροφή των τέκνων του, με το ποσό των 400,00 ευρώ μηνιαίως για τον ανήλικο …………, με το ποσό των 330 ευρώ μηνιαίως για την ανήλικη ……….και με το ποσό των 280,00 ευρώ μηνιαίως για τον ανήλικο ………, ενόψει της ως άνω περιγραφόμενης οικονομικής και περιουσιακής του κατάστασης. Κατά τα υπόλοιπα ποσά που απαιτούνται για τη διατροφή εκάστου των ανωτέρω ανηλίκων τέκνων των διαδίκων συζύγων πρέπει να συμμετέχει και η αιτούσα – καθ` ης η ανταίτηση μητέρα τους, η οποία, έχουσα, κατά νόμο συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων της υποχρέωση διατροφής τους, μπορεί να τα καλύψει με την ανάλωση κεφαλαίου εκ των εισοδημάτων της και την προσφορά των συνδεόμενων με τη συνοίκησή τους παροχών, δεκτής γενομένης ως ουσιαστικά βάσιμης της σχετικής ένστασης του καθ` ου η αίτηση – ανταιτούντος. Σύμφωνα με τα παραπάνω, και δεδομένου ότι υφίσταται επείγουσα περίπτωση, πρέπει η υπό κρίση αίτηση να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και α) να ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων εν διαστάσει συζύγων στην αιτούσα μητέρα τους αποκλειστικά, β) να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ’ ου η αίτηση πατέρας τους, να καταβάλλει στην αιτούσα, για λογαριασμό των τέκνων του, ως συνεισφορά του, μηνιαία διατροφή σε χρήμα ποσού 400,00 ευρώ για τον ανήλικο………., ποσού 330,00 ευρώ για την ανήλικη ………… και ποσού 280,00 ευρώ για τον ανήλικο προκαταβλητέα εντός των τριών (3) πρώτων ημερών εκάστου μηνός, από την επίδοση της αίτησης, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την εξόφληση και γ) να υποχρεωθεί ο καθ` ου η αίτηση να αποδώσει προσωρινά στην αιτούσα τη χρήση των προσωπικών κινητών πραγμάτων της ιδίας και των ανηλίκων τέκνων της (ρουχισμός, βιβλία κτλ), καθώς και τα έπιπλα των παιδικών δωματίων των τέκνων της, ενώ η προφορικώς ασκηθείσα ανταίτηση πρέπει να απορριφθεί κατά το κύριο αίτημά της, ήτοι να ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων αποκλειστικά στον ανταιτούντα πατέρα τους και να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη κατά το επικουρικό της αίτημα να ρυθμιστεί προσωρινά η επικοινωνία του ανταιτούντος με τα ανήλικα τέκνα του κατά τον τρόπο που αναφέρθηκε παραπάνω και ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα, πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων, λόγω της υφιστάμενης ακόμη συζυγικής σχέσης μεταξύ των ενηλίκων διαδίκων και της συγγένειας εξ αίματος μετά των ανηλίκων τέκνων, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την αίτηση και την προφορικώς ασκηθείσα ανταίτηση.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ προσωρινά στην αιτούσα μητέρα, αποκλειστικά, την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων τέκνων της, ……………
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ’ ου η αίτηση να καταβάλλει προσωρινά στην αιτούσα, για λογαριασμό των ως άνω ανηλίκων τέκνων του, ως συνεισφορά του, μηνιαία διατροφή σε χρήμα ποσού τετρακοσίων (400,00) ευρώ για τον ανήλικο ……….., ποσού τριακοσίων τριάντα (330,00) ευρώ για την ανήλικη ………. και ποσού διακοσίων ογδόντα (280,00) ευρώ για τον ανήλικο ………, προκαταβλητέα εντός των τριών (3) πρώτων ημερών εκάστου μηνός, από την επίδοση της αίτησης, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την εξόφληση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ’ ου η αίτηση να αποδώσει προσωρινά στην αιτούσα τη χρήση των προσωπικών κινητών πραγμάτων της ιδίας και των ως άνω ανηλίκων τέκνων της, καθώς και τον εξοπλισμό των δωματίων των τελευταίων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την προφορικώς ασκηθείσα ανταίτηση κατά το κύριο αίτημά της να ανατεθεί η επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων συζύγων αποκλειστικά στον ανταιτούντα πατέρα.
ΔΕΧΕΤΑΙ, κατά τα λοιπά, εν μέρει την προφορικώς ασκηθείσα ανταίτηση.
ΡΥΘΜΙΖΕΙ προσωρινά το δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας του ανταιτούντος με τα ανήλικα τέκνα του, ……… και ………. ως εξής : 1) κάθε Δευτέρα και Τετάρτη εκάστης εβδομάδας από ώρα 16:00` έως ώρα 21:30`, 2) κάθε πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο εκάστου μηνός από ώρα 20:00` της Παρασκευής έως ώρα 20:00` της Κυριακής, 3) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 17:00` της 24ης Δεκεμβρίου έως ώρα 18:00` της 30ης Δεκεμβρίου, κατά δε τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 17:00` της 31ης Δεκεμβρίου έως ώρα 18:00` της 6πς Ιανουάριου, 4) κατά τις εορτές του Πάσχα και ειδικότερα, κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 17.00 της Μεγάλης Δευτέρας έως ώρα 18:00` της Κυριακής του Πάσχα, κατά δε τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 17:00` της Δευτέρας του Πάσχα έως ώρα 18:00` της Κυριακής του Θωμά και 5) κατά τις θερινές διακοπές ολόκληρο τον μήνα Ιούλιο ή ολόκληρο τον μήνα Αύγουστο, κατόπιν ειδικότερης συνεννόησης των διαδίκων γονέων, λαμβάνοντας υπόψη και το βέλτιστο συμφέρον των τέκνων τους. Σε όλες τις προαναφερόμενες περιπτώσεις τα ανήλικα θα παραλαμβάνονται από την κατοικία της μητέρας τους, η οποία υποχρεώνεται να τα παραδίδει, κατά τα προαναφερόμενα εναρκτήρια χρονικά σημεία, στον πατέρα τους, ο οποίος, αντιστοίχως, υποχρεούται να τα επαναφέρει στην οικία της μητέρας τους, κατά τα οριζόμενα ανωτέρω καταληκτικά χρονικά σημεία, ενώ η προαναφερόμενη υπό στοιχείο 1 και 2 επικοινωνία δεν θα ισχύει στις παραπάνω περιπτώσεις υπό στοιχεία 3, 4 και 5, δηλαδή κατά τη διάρκεια των εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα, καθώς και κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών κάθε έτους.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 26 Νοεμβρίου 2021.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ
Π.Κ.
