Γιατί η συνεπιμέλεια έχει ουσιαστική σημασία για τη ψυχική ισορροπία των παιδιών;
Άρθρο από την Ψυχολόγο, Ψυχοθεραπεύτρια και Ομαδική Αναλύτρια Ήρα Σαρακηνού.
Η «συν-επιμέλεια» δηλαδή η από κοινού επιμέλεια των παιδιών και απο τους δύο γονείς μετά από ένα διαζύγιο, σημαίνει οτι και οι δύο πλευρές έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις προς τα παιδιά τους. Αυτό από μόνο του βοηθά τον κάθε γονιό να είναι πιο επαρκής στο ρόλο του, ενώ ταυτόχρονα βοηθά το παιδί να κατανοήσει την ισότητα στη μεταξύ τους σχέση, να ταυτιστεί και με τους δύο και να χτίσει αρμονικές σχέσεις που θα συμβάλλουν σε μία υγιή και ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Ο χωρισμός των γονέων, γνωρίζουμε πόσο τραυματικός μπορεί να είναι για το παιδί, ιδίως αν είναι συγκρουσιακός, αφού ξεκινά ένας αγώνας των πρώτων για το ποιός θα κερδίσει περισσότερη αγάπη και νοιάξιμο από το παιδί, το οποίο βεβαίως φοβάται να εκφράσει την αλήθεια του για να μη δυσαρεστήσει τους γονείς του και δυσκολεύεται να πάρει θέση αφού στην πραγματικότητα χρειάζεται και τους δύο.
Με τη συνεπιμέλεια λοιπόν αυτό το φαινόμενο δεν παρατηρείται και ίσα ίσα υπάρχει συνήθως σεβασμός του ενός συζύγου για τον άλλο, σεβασμός στο δέσιμο που έχει ο κάθε γονιός ξεχωριστά με το παιδί του, ενσυναίσθηση και ευαισθησία των γονιών για τις ανάγκες του παιδιού και ωριμότητα των πρώην συζύγων αναφορικά με το νέο τους ρόλο σαν συν-γονείς.
Τέλος, έρευνες έδειξαν οτι ακόμα και σε ένα συγκρουσιακό διαζύγιο η απόφαση της συνεπιμέλειας θα κατευνάσει τον θυμό και θα μειώσει το άγχος των γονέων εφόσον θα χρειαστεί να εστιάσουν στις λεπτομέρειες και τους όρους της συμφωνίας της συνεπιμέλειας και θα συνεργαστούν για την αρμονικότερη ζωή ….. διαβάστε όλο το άρθρο ΠΙΕΖΟΝΤΑΣ ΕΔΩ
Συμπληρώνουμε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο που αλιεύσαμε στο διαδίκτυο ξεκαθαρίζοντας τις έννοιες και τους όρους.
Συνεπιμέλεια ή κοινή επιμέλεια, joint custody, ήταν το σύνθημα της δεκαετίας 1990.
Σήμερα μιλάμε για κοινή ανατροφή, shared parenting, δηλαδή κοινή επιμέλεια αλλά και κοινή φροντίδα του παιδιού. Και οι δύο γονείς το πλένουν το ταίζουν το διαβάζουν το κοιμίζουν. Και το πρωί το πάνε σχολείο, είτε οι γονείς μένουν στο ίδιο σπίτι είτε όχι, είτε είναι παντρεμένοι είτε όχι.
Δεν είναι επιλογή η κοινή φροντίδα. Equal sharing of Caring Resoponsibilities για όλους τους γονείς. Για να μπορούν και οι δύο να ζήσουν, να εργαστούν και να μεγαλώσουν παιδιά.
Για να γίνουν και οι δύο γονείς σύμμαχοι, ελέγχοντας ο ένας τον άλλο και οι δύο το παιδί. Και υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλο γιατί το παιδί τους μόνο αυτούς έχει.
Αυτό που θα σκεφθούν ορισμένοι ότι είναι ουτοπικό και μόνο λόγια, γίνεται πράξη από επαγγελματίες της οικογένειας. Επιστήμονες ψυχικής υγείας, νομικούς και εκπαιδευτικούς. Με τις κατάλληλες τεχνικές, ακόμα και άνθρωποι που βιώνουν έντονη σύγκρουση μπορούν να μεγαλώνουν από κοινού τα παιδιά τους. Με κατευναστικές μάλιστα επιπτώσεις στους ίδιους.
Σ.Σ.
