Επιστημονικές μελέτες και οι αρνητές της συνεπιμέλειας

 

“Υπάρχουν δύο επιστημονικές απόψεις”΄εγραφε πρόσφατα γνωστή δημοσιογράφος.  Μέγιστο ψέμα.

 

 

Οι επιστήμονες λαμβάνουν υπόψη επιστημονικές έρευνες που έχουν ελεγχθεί ως προς τη μεθοδολογία από τρίτους εκτιμητές (peer evaluators) και έχουν δημοσιευθεί σε αναγνωρισμένα επιστημονικά περιοδικά που διαθέτουν ανεξάρτητη επιστημονική επιτροπή.

 

Όσον αφορά τους επιστήμονες θετικών επιστημών, καθένας μπορεί να προβάλλει τη δική του γνώμη, τη δική του άποψη. Όμως η επιστημονική αλήθεια είναι μία, εξελίσσεται βέβαια μέσα στο χρόνο, και τη διαπιστώνουν οι επιστήμονες με επιστημονικές έρευνες που ακολουθούν την επιστημονική μεθοδολογία.  Η επιστήμη έχει μία άποψη.

 

Σ’ αυτό διαφέρει ο επιστημονικός τρόπος σκέψης από τη ρητορική :

 

Η γνώμη του ειδικού (expert opinion) έχει μικρή επιστημονική βαρύτητα, η επιστήμη βασίζεται στις επιστημονικές έρευνες.

 

Οι αρνητές της συνεπιμέλειας που είναι επιστήμονες θετικών επιστημών γνωρίζουν τη διάκριση μεταξύ της γνώμης ειδικού και των επιστημονικών μελετών που πληρούν τα πιο πάνω κριτήρια.

 

 Έχουν στη διάθεσή του όλες τις μελέτες που άλλωστε είναι αναρτημένες στο διαδίκτυο. Ανασκοπήσεις των μελετών έχουν παρουσιαστεί στα ελληνικά με άρθρα σε εφημερίδας όπως το Βήμα.

 

Σε ποιές πρόσφατες έρευνες που πληρούν τα πιο πάνω κριτήρια στηρίζονται οι αρνητές   της συνεπιμέλειας; Να μας τις δείξουν !

 

Οι αρνητές της συνεπιμέλειας που είναι νομικοί δεν πρέπει να γνωρίζουν επιστημονικές έρευνες αλλά κανόνες δικαίου και νομικά κείμενα. Και τα γνωρίζουν κατά τεκμήριο όλοι,αφού τα περισσότερα είναι τυπικοί νόμοι ή πράξεις διεθνών οργανισμών.  Μόνο κακόβουλα μπορούν να τα αγνοήσουν ή να τα αρνηθούν.

 

Οι επιστημονικές έρευνες έχουν ενσωματωθεί σε κανόνες δικαίου.

 

 

Οι πρόσφατες νομοθετικές εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο έλαβαν χώρα στο όνομα της επιστήμης. Η αιτιολογική έκθεση του ψηφίσματος 2079/2015   Συμβουλίου της Ευρώπης (κεφ. 2.2) παραθέτει τις επιστημονικές μελέτες που έλαβαν υπόψη οι εκπρόσωποι των 47 κρατών για να συστήσουν στα κράτη τη κοινή ανατροφή παιδιών (συνεπιμέλεια), την εναλλασσόμενη κατοικία, τη φιλική δικαιοσύνη και τη νέα κοινωνική και επιδοματική πολιτική των κρατών.

 

Ακόμα και όσοι κακόβουλα αμφισβητούν την νομική ισχύ του πιο πάνω ψηφίσματος, δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο για την Οδηγία Ε.Ε. 1158/2019.  Δεσμευτική νομικά για την Ελλάδα, προβλέπει την εξίσου κοινή φροντίδα – caring responsibilities – και για τους δύο γονείς είτε είναι παντρεμένοι είτε όχι είτε ζουν μαζί είτε όχι. Άδεια τοκετού και γονική άδεια και για τους δύο γονείς, κοινή και ίση φροντίδα του παιδιού στο σπίτι, για να μη μένουν οι γυναίκες στο σπίτι  χωρίς αμοιβή, για να συμφιλιώσουν επαγγελματική και οικογενειακή ζωή.

 

Πως θα έχουν οι γονείς εξίσου κοινή φροντίδα αν δεν θα έχουν εξίσου το παιδί στο σπίτι τους;

 

Θα φροντίζουν από κοινού το παιδί στο σπίτι του «γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει»;

 

Οι αρνητές της συνεπιμέλειας νομικοί διαθέτουν ειδικές γνώσεις. Παρ’ όλ’αυτά μετέρχονται της αποσιώπησης και παρερμηνείας των ανωτέρω νομικών κανόνων αλλά και ευρύτερα των δικαιωμάτων του ανθρώπου (όπως π.χ. του General comment No. 14 (2013) on the right of the child to have his or her best interests taken as a primary consideration) προκειμένου να εξαπατήσουν τους Έλληνες.

 

Επιδιωκόμενο εγκληματικό αποτέλεσμα : η διατήρηση του κακοποιητικού νομολογιακού εθίμου της αποκλειστικής επιμέλειας  με το νέο όνομα του “γονέα με τον οποιό το παιδί διαμένει”.

 

Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος

πρόεδρος ΔΣ Συλλόγου Συνεπιμέλεια

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *